Op Nu in handige
meeneemverpakking valt niet onmiddellijk een etiket te plakken. Het tweede
boek voor volwassenen van Ted van Lieshout zweeft tussen een briefroman en een
kortverhalenbundel, of is het toch een vorm van poëzie? Al in zijn inleiding
waarschuwt de auteur de lezer dat een boodschappenlijstje voor hem evengoed
proza als poëzie kan zijn: tussen de woorden kan een verhaal gesuggereerd
worden waarin, net als in een gedicht, het overbodige werd geschrapt.
In Nu in handige meeneemverpakking steekt Van
Lieshout steekt de draak met wollige managerstaal en de verongelijkte consument
die klaagt over niet-gescande bonuspunten in de Albert Heijn. De blokjes tekst
staan los van elkaar maar gaandeweg ontstaan
verbindingen waaruit een absurdistische kijk op de wereld blijkt: want is Nancy
uit ‘Hoerenformulier’ niet toevallig ook de vrouw die zich aanbiedt om
masturberende klanten bij de telefonische verkoop van tijdschriften te woord te
staan?
In een
ander verhaal vraagt een verpleger de directie van het rusthuis een bejaarde
vrouw die op haar verjaardag van het dak wil springen tegen te houden, om
negatieve publiciteit te vermijden. Wanneer zij echter dreigt om van op haar
eigen balkon zelfmoord te plegen: ‘Dat is misschien wel de meest praktische
oplossing en strikt genomen kunnen wij niet aansprakelijk worden gesteld indien
zij daadwerkelijk haar leven beëindigt door van haar balkon te springen, maar
het komt harteloos over […]. Haar de verdere toegang tot onze instelling
ontzeggen is in ieder geval niet mogelijk, want haar verjaardag is over zestien
dagen, en er is altijd een opzegtermijn van ten minste een maand’. Elders wordt
de premier gespot terwijl hij boodschappen doet in de supermarkt als ieder
‘normaal mens’. Wanneer hij na een halfuurtje ‘gewoon’ buitenkomt is het
duidelijk dat achter deze mantel van normaliteit een affaire schuilgaat. Waarom
anders liggen die krop sla en die prei zo ‘demonstratief ‘ bovenin zijn tasje?
Alsof de premier gewóón boodschappen had gedaan. Labyrintische gedachtegangen,
paranoia in de supermarkt of onontwarbare knoppen in gesprekken met
telefonische helpdesks: het is het beeld van onze samenleving dat Nu in
handige meeneemverpakking tekent.
Sommige
objets trouvés en visuele grappen tussen de teksten werken goed: een
president die ziet hoe het Westen zijn regenwolken kapotschiet en
homoseksualiteit wil verspreiden onder zijn volk, het past naadloos tussen de
absurdste verhalen. In de oproep uit de Tweede Wereldoorlog aan de Amsterdamse
joodse bevolking om zich naar Westerbork te begeven, is het ontstellend om te
zien hoe het dankzij het ambtelijk taalgebruik in de bundel past. Het lijkt of
Van Lieshout de taal vooral als spel ziet maar naast de absurde legt hij ook
genadeloos de donkere kanten van taal bloot zoals die zowel door telemarketeers
als massamoordenaars kan worden gebruikt voor hun bureaucratische gruwel.
Ted van
Lieshout: Nu in
handige meeneemverpakking, Querido, Amsterdam 2013, 127 p. ISBN 9789021447681. Distributie L&M Books
Oorspronkelijk
verschenen in De Leeswolf 2013
deze pagina printen of opslaan