Misdaad
BOEKEN NR. 9, OKTOBER 2018
Julia Heaberlin: Vergeet me niet
door Karen Vandyck
Carl Feldman was een succesvolle en bekende
fotograaf, tot hij werd beschuldigd van moord. Voor deze misdaad werd hij
vrijgesproken, maar de zaak werd nooit opgelost. Feldman zit nu in een
verzorgingstehuis in Texas. De eenzame 62-jarige man is jongdement en zijn
geheugen laat hem steeds meer in de steek. Hij krijgt het bezoek van een jonge
vrouw die beweert dat ze zijn dochter is. Ze gelooft echter dat Carl
verantwoordelijk is voor de dood van haar zusje Rachel jaren geleden. Omdat het
risico bestaat dat Carl zich de waarheid binnenkort niet meer zal herinneren,
neemt de vrouw een drastisch besluit. Ze neemt Carl mee op een roadtrip
doorheen Texas met als enige leidraad een paar foto’s. Zo hoopt ze dat Carls
geheugen een laatste keer wordt getriggerd en hij zich de waarheid zal
herinneren.
Twee
jaar na Black Eyed
Susans is er met Vergeet
me niet een nieuw boek van Julia Heaberlin vertaald. Kenmerkend aan Heaberlins
boeken zijn een enorm beschrijvende schrijfstijl die geen enkel detail uit de
weg gaat. Heaberlin was in een vorig leven journaliste en dat uit zich in haar
werk. Bovendien is ze afkomstig van Texas en weet ze bij de lezer door haar
levende beschrijvingen onderweg een interesse voor deze relatief onbekende
Amerikaanse staat op te wekken.
Aan het begin van het boek is het niet meteen duidelijk
waar de auteur en het hoofdpersonage naartoe willen. Carl is al veelvuldig
ondervraagd door de politie waardoor je je afvraagt wat een jonge vrouw nog kan
lospeuteren uit deze starre man wiens geheugen hem parten speelt. Haeberlin
neemt de tijd om de relatie tussen beiden uit te diepen en te schetsen hoe de
vrouw worstelt met haar gevoelens tegenover Carl. Aan de ene kant een hulpeloze
oude man, maar aan de andere kant misschien een koelbloedige moordenaar. Ze
moet voortdurend op haar hoede zijn en leeft in een constante spanning tijdens
de tien dagen durende trip door Texas. Meermaals stelt ze zelf het nut van haar
onderneming in vraag.
Knap is hoe Heaberlin niet alleen haar hoofdpersonage, maar
ook de lezer in het ongewisse laat over hoeveel Carl zich nog herinnert.
Daardoor hangt er constant een dreigende sfeer over het boek want je zou maar
eens in het Texaanse niemandsland zitten met een moordenaar. Het boek is
opgedeeld in delen die telkens een dag beslaan. Tussen deze delen zijn de
foto’s van fotograaf Carl afgebeeld waarover het gaat in het verhaal. De cover
van het boek waarop een vrouw bedenkt is met bladeren is naar analogie met Heaberlins
vorige boek Black Eyed Susans. Wel
vreemd is dat het esdoornbladeren zijn en geen bladeren van
vergeet-mij-nietjes.
Vergeet mij niet is een verhaal
dat traag op gang komt, maar door Heaberlins mooie stijl blijft boeien en
nergens verveelt. Het is een ode aan Texas en een knap boek dat de lezer laat
zitten met enkele onbeantwoorde vragen. De sterkte van dit intelligente boek is
echter dat je dat helemaal niet erg vindt.
Julia Heaberlin : Vergeet me
niet, Bruna, Amsterdam 2018, 394 p. ISBN 9789400509542. Vertaling van Paper
Ghosts door Saskia Peterzon-Kotte. Distributie: Standaard Uitgeverij
deze pagina printen of opslaan