Het huwelijk en huwelijksproblemen zijn terugkerende thema’s in de
Scandinavische letterkunde sinds Ibsen, Strindberg en Pontoppidan er aandacht
aan hebben geschonken in romans en toneelstukken. Zelfs Sigrid Undset, die
wereldfaam verwierf met haar trilogie over Kristin Lavransdatter, debuteerde
met een korte roman over huwelijksproblemen: Fru Marta Oulie (1907). Van recentere datum zijn de romans van
Sandemose, Ditlevsen en Wassmo. Vita Andersen en Mikael Josephsen hebben aan de
problematiek van een ontwricht huwelijk een nieuwe dimensie toegevoegd: die van
het verwaarloosde of mishandelde kind.
Aan het rijtje kan nu een roman van de Noor Geir Gulliksen
(1963) worden toegevoegd. Hij schrijft gedichten, toneel, romans, essays en
kinderboeken. Nadat eerder Hannu, Hannu, een
boek voor tieners, in het Nederlands werd vertaald, is nu de eerste roman uit
een reeks van drie over liefde, seksualiteit en gender in het Nederlands
beschikbaar. De roman werd eerder al in het Deens, het Frans en het Engels
vertaald.
Klinkt in de roman van Gulliksen
een nieuw geluid? Ja en neen. Nieuw is dat de verteller, die deel uitmaakt van
het verhaal, de gebeurtenissen probeert te vertellen vanuit de optiek van zijn
vrouw, en ook toegeeft dat hij zijn eerste vrouw zonder meer in de steek heeft
gelaten: hij wilde niet praten, hij durfde het niet. Nieuw is dat het spontane
gedrag van de kinderen soms komische gevolgen heeft, zoals de noodzaak om ’s
morgens een vrijpartij te onderbreken. En nieuw is ook dat het huwelijk de
‘eindfase’ is na een lange reeks relaties. Uiteindelijk geeft het koppel er de
brui aan, zoals dat altijd al het geval was, wanneer het gras groener lijkt aan
de andere kant van de stad.
Het verhaal van een huwelijk begint met een uiterst
kort gesprek waarin de protagonisten, Jon en Timmy, aan elkaar vragen wie het
verhaal van hun spaak gelopen huwelijk gaat vertellen. Ze hebben ongeveer
twintig jaar huwelijksgeluk achter de rug, nadat Jon zijn eerste vrouw en jonge
dochter had verlaten. Die vrouw had hij eerst Klein Liefdegras, en later
Treurhoning en Stekeldistel genoemd. Ook Timmy had haar relatie opgegeven om
zich volledig te geven aan de nieuwe liefde. Nadat Jons eerste huwelijk was
afgeknapt, hoopte zijn ex-vrouw dat ook hij ooit zou ervaren wat het betekent
om opzij te worden gezet:
‘Ze [was] genadeloos in de steek gelaten, en nu [had] ze
alleen het kind nog.’
Jon is journalist en auteur van kinderboeken, hij werkt
thuis en bekommert zich om het huishouden. Timmy is kinderarts en onderzoeker. Maar
ook de nieuwe relatie verbrokkelt, en Jon noch Timmy slagen erin alle oorzaken
van hun falen te achterhalen. Jon probeert de mislukking vanuit het perspectief
van Timmy te verwoorden. Seksualiteit speelt een grote rol in het leven van
beiden, en wellicht hebben ze daarbij te veel en te diep elkaars fantasieën
verkend. Jon blijft het spel spelen, maar op een dag is Timmy als het ware
onbereikbaar: het is zijn beurt om opzij gezet te worden. Timmy heeft een
skileraar ontmoet, een personage dat tijdens vroegere seksuele fantasieën
Handschoen werd genoemd. Met hem wil ze de toekomst verkennen.
Jon en Timmy zijn
moderne egoïsten, die vooral oog hebben voor hun eigen verlangens, en wel eens
‘open’ (polygame) relaties zoals die van Iris Murdoch, Vanessa Bell, Simone de
Beauvoir en Sartre bespreken om hun eigen huwelijksverhaal te kruiden. Het verhaal van een huwelijk is een
roman over twee mensen die aanvankelijk gemakkelijk vorm geven aan hun omgang,
maar nooit het wij-stadium bereiken, al wordt een eerste tongzoen als volgt
geïnterpreteerd: ‘Nu waren we “wij” geworden.’ Daarna ‘leefden [ze] in de
overtuiging dat [zij] elkaar beter kenden dan iemand anders [hen] zou kunnen
kennen’, maar die opvatting is bedrieglijk. Jon en Timmy leven in wat de
verteller zelf een ‘schaduwrepubliek’ heeft genoemd, en net voor het doek valt,
weet Timmy niet meer wat ze bedoelde toen ze zei dat hun huwelijk op geen enkel
ander huwelijk dat zij kende leek.
Het boek is geschreven in een directe, soms bijna
journalistieke stijl, en het bevat enkele mooie definities van liefde, maar het
verhaal is niet altijd overtuigend, en de definities van liefde en de
wij-dimensie zijn te eenzijdig lichamelijk. De intentie om Timmy’s perspectief
te gebruiken lukt uiteraard ook niet altijd, en de slotscène is niet echt
geloofwaardig. Jon en Timmy liggen een laatste keer samen in bed en Jon laat
zijn fantasie de vrije loop:
‘En ze hoort mij
vertellen dat ze hem meeneemt naar de slaapkamer, dat ik voor de deur blijf
staan luisteren naar haar geluiden, de geluiden die ze maakt terwijl ze samen
met een ander naar bed gaat.’ Tijdens die masochistische scène masturbeert Jon
zich tot ‘een dikke straal lichaamssap [...] traag over zijn hand vloeit.’
Geir Gulliksen: Het verhaal van een huwelijk, Ambo/Anthos, Amsterdam,
2018, 198 p. ISBN 9789026338939. Vertaling van Historie om et ekteskap door
Geri de Boer. Distributie VBK België
deze pagina printen of opslaan