Vertaald proza

Amos Oz: Dezelfde zee

door Jos Van Damme

Liefde, dood en eenzaamheid zijn alomtegenwoordig in de menigvuldige korte hoofdstukjes -- bedachtzaam verhalende fragmentjes of melancholische poëzie -- waaruit zich een verhaal aaneenrijgt dat de lezer stap voor stap dient binnen te dringen. Een verhaal over gewone mensen, over "de dingen die niet overgaan", een verhaal dat zich niet meteen overlevert, maar door de lezer aandachtig mee geconstrueerd moet worden. 
 
Het verhaal speelt zich af in Bat Jam, een badplaats bij Tel Aviv, waar Albert Danon woont, een al wat oudere, saaie belastingadviseur, wiens vrouw pas is overleden aan kanker. Hun zoon Rigo trekt door Tibet en Indië op zoek naar verlichting, vooral echter op zoek naar zijn overleden moeder, door wie hij zich verlaten en verraden voelt. De driehoek van hun verhouding wordt verder opgevuld door Dita, het vriendinnetje van Rigo, Gigi, haar macho-aanbidder, Bettine, een vriendin van Albert, en door de auteur zelf, die in zijn eigen verhaal binnenbreekt. Hij associeert zijn eigen gevoelens van verlatenheid met de vergetelheid die elk personage hier bedreigt en probeert al schrijvend de pijn te bezweren die de zelfmoord van zijn moeder (toen de auteur 12 jaar oud was) achterliet.
 
Het resultaat is geen traditionele roman, maar een exploratie van wat mensen afstoot of verbindt, zij het dat iedereen uiteindelijk alleen is. Belangrijk is hier de vorm: heelder hoofdstukken zijn gewoon, ook formeel, poëzie. Het boek is een polyfoon lied, dat aan de vertaalster enorme eisen moet gesteld hebben. Het is in feite een grensverleggend, ongewoon boek, dat meer dan één keer dient gelezen te worden.

Amos Oz: Dezelfde zee, De Bezige Bij, Amsterdam 2014, 204 p. ISBN 9789023488316. Vertaling van Oto hajam door Hilde Pach. Distributie Standaard Uitgeverij
  
Oorspronkelijk verschenen in De Leeswolf 

deze pagina printen of opslaan