Nederlands proza

BOEKEN NR. 3, MAART 2019

Dimitri Casteleyn: Het feest

door Jooris van Hulle

Om zijn vijftigste verjaardag luister bij te zetten, bedenkt topondernemer Maurits een origineel cadeau voor zichzelf: hij nodigt vier medescholieren op zijn landgoed uit met wie hij in het laatste jaar middelbaar onderwijs een toch wel heel apart klasje vormde. De kompanen van toen begrijpen niet wat Maurits bezielt om hen na drieëndertig jaar weer samen te roepen. Allen kunnen ze een reden verzinnen om niet te gaan, maar anderzijds heeft Maurits wel een stok achter de deur om elk van hen te dwingen de uitnodiging te aanvaarden.  
 
Wat toentertijd op school is voorgevallen, treedt gaandeweg de roman meer op het voorplan en legt uiteindelijk de reden bloot waarom Maurits zo nodig en wel precies nu een reünie wilde organiseren. En ook waarom hij er nog een zesde invité bij wou, de ‘mystery guest’, die ook al op een weinig frisse manier de verhoudingen binnen het groepje van vijf mee bepaalde.
 
Dimitri Casteleyn wedt met Het feest duidelijk op twee paarden. Aan de ene kant is er een soort van thrillerelement, met personages die opgesloten worden in de donjon van Maurits’ kasteel, met echte of vermeende lijken en toenemende spanningen tussen de vijf genodigden. Dit alles wordt gelardeerd met cliffhangers die de lezer bij de les moeten houden.  
 
Het is enerverend dat Casteleyn zijn lezers ook voortdurend bij het handje wil houden en te allen prijze wil vermijden dat die een en ander niet zouden hebben opgemerkt. Nog ergerlijker is – en dat is de tweede poot waarop de roman steunt - dat Casteleyn een moraliserend toontje aanslaat als hij het heeft over problemen als pesten op school, perverse prefecten die uit eigenbelang nalieten tussen te komen, de ratrace naar succes en de drang naar geldgewin… En dat Eva aan het slot het vingertje opsteekt om alles nog eens dik in de verf te zetten, doet de geloofwaardigheid van het geheel volledig teniet:
 
‘Als ik hier straks uitkom, wil ik de zaken anders benaderen: afgelopen met negatieve energie, gedaan met tijd te stoppen in pietluttigheden, tijd […] om op zoek te gaan naar mijn ware zelf. Ik laat me niet meer opfokken om carrière te moeten maken…’
 
Het slordige taalgebruik maakt de lectuur er ook al niet aangenamer op: ‘De meeste mensen zijn eerst blij met een uitnodiging voor een feest, maar algauw maakt die vreugde plaats voor een praktisch puffen.’ Of nog: ‘ze ruikt naar iets wat ik nooit eerder rook, iets ondefinieerbaars, en ik besluit dat ze ruikt naar meisjeslichaam’. En dan deze: ‘beiden vallen op de grond in het natte water’. Dimitri Casteleyn maakt zo van Het feest echt geen leesfeest.

Dimitri Casteleyn: Het feest, Prometheus, Amsterdam 2019, 218 p. ISBN 9789044635737. Pelckmans Uitgevers 

deze pagina printen of opslaan