Nederlands proza

BOEKEN NR. 7, JULI 2019

Dimitri Verhulst: De pruimenpluk

door Tom Rummens

Mattis D. Hansen is de naam waarnaar het hoofdpersonage uit Dimitri Verhulsts nieuwste roman luistert. Hoewel er aanvankelijk eigenlijk niet veel mensen zijn die zijn naam überhaupt uitspreken, want Mattis leeft als een kluizenaar in een afgelegen hutje aan een meer in een dunbevolkt gebied in Zweden. Het riep in interviews meteen de oeroude, maar weinig relevante vraag op in hoeverre De pruimenpluk een autobiografisch verhaal was, een vraag die Verhulst consequent – en terecht – nooit heeft beantwoord.
 
Mattis is het soort personage dat bij Verhulst in bijzonder goede handen is. Een eenzaat die zichzelf haat, maar daar ook wel van geniet. Een grommende mompelaar, die ook de rest van de wereldbevolking eigenlijk haat, maar die tegelijk te veel van het leven lijkt te houden om van die haat een echt punt te maken.  
 
Tot hij op een mooie dag besluit zijn huisje te verkopen. Het bezoek van de mevrouw van het immobiliënkantoor levert hilarische pagina’s op. Ze probeert er wat van te maken, van Hansens huis, het is de aard van het beestje: elke eigenaardigheid probeert ze om te toveren tot een voordeel, maar ze moet toch telkens vaststellen dat het wel heel erg moeilijk gaat worden om iemand te vinden die hier zou willen wonen – iemand anders dan Mattis zelf, tenminste.  
 
Echt aan de orde komt dat probleem gelukkig niet, want ondanks het feit dat het eerste bezoekende koppel het huis al meteen lijkt te willen kopen, keert Mattis zijn kar. Dat is de schuld van Elma, Mattis’ buurvrouw, op wie hij smoorverliefd wordt. Een vanzelfsprekende liefde is het niet, want ook al is ze wederzijds, Elma zit nog steeds met Erik, haar overleden ex, in het achterhoofd, meer dan wat je nog gezond zou kunnen noemen. Mattis, kortom, krijgt een vrouw in zijn leven die zo mogelijk nog meer dan hijzelf kampt met eenzaamheid en de fundamentele onmogelijkheid om daarmee om te gaan, ook al wentelt Elma zich minstens even graag als Mattis in die bodemloze put van tristesse.  
 
Mattis zet alles in het werk om Elma helemaal voor zich te winnen, want deze twee verloren zielen lijken inderdaad voor elkaar geschapen te zijn. Zijn plannen worden steeds snoder, tot ze flirten met het pathetische, maar goed, het minste dat je kan zeggen is dat Mattis opnieuw ergens voor vecht, met al zijn hebben en houden gaat voor wat hij echt begeert. Wanneer de twee Venetië bezoeken slaat, hoe kan het ook anders, uiteindelijk toch alweer de twijfel toe.  
 
De pruimenpluk is daarmee een vintage Verhulst: geen groot verhaal, maar wel een roman die dooraderd is van geestigheid en die tegelijk een meesterlijk gevoel voor tristesse ademt.  
 
Dimitri Verhulst: De pruimenpluk, Pluim, Amsterdam 2019, 151 p. ISBN 9789492928504

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri