Vertaald proza

BOEKEN NR. 7, JULI 2020

Natsume Sōseki: De poort

door Jo Vanderwegen

Na een eerdere vertaling in 2013 door Erika de Poorter van de Japanse klassieker De poort (1910), is er nu een tweede Nederlandstalige versie op de markt, deze keer van de hand van vertaler Luk Van Haute. In deze modernistische roman vertelt Natsume Sōseki (1867-1916) het verhaal over een kinderloos echtpaar in Tokio dat besluit hun neef in huis op te nemen. Dat gaat niet zonder moeilijkheden en het koppel Sosuke en Oyone lijken in hun geïsoleerde bestaan steeds meer te vervreemden van elkaar. Uiteindelijk zoekt Sosuke zijn heil in de Engakuji-tempel in Kamakura en tracht via meditatie tot een hoger inzicht te komen.   

Hoewel we vandaag zouden kunnen zeggen dat we te maken hebben met een ‘trage’ roman die vooral bestaat uit de innerlijke troebelen van Sosuke, boeit De Poort door zijn sfeerschepping en het invoelend vermogen van de auteur. Zowel de karakters van Sosuku – toegewijd aan zijn werk, verplicht aan de familie-eer – als Oyone – de echtgenote die thuis de touwtjes in handen heeft en vooral onderdanigheid toont aan haar echtgenoot – waren kenmerkend voor de toenmalige Japanse maatschappij. Sōseki brengt in zijn roman ook het dilemma naar voren tussen gehoorzaamheid aan het verwachtingspatroon van familie en maatschappij en de wil een eigen inbreng in het leven te hebben. Bovendien beschrijft hij dit alles in de meest poëtische beelden als ‘Hoog boven hun hoofden hing koel de Melkweg’, ‘ze waren dan wel familie, op hun huizen schenen verschillende zonnen’ en ‘Als de kou niet langer draaglijk was, haalden ze warmte uit hun omhelzing.’
 
Waar de vertaling van Erika de Poorter in de serie De Japanse Bibliotheek (van de uitgeverij HaEs producties) zich vooral richtte op de roman zelf, met hier en daar een voetnoot, heeft de uitgave door literair platform Karakter als doel een breder publiek aan te spreken. Het oogmerk van Karakter is dan ook om jaarlijks enkele ondergesneeuwde klassiekers opnieuw onder de aandacht te brengen. Hoewel Sōseki in Japan nog steeds tot de belangrijkste auteurs behoort, en ook in het Nederlands net een herdruk verscheen van de oorspronkelijke vertaling van Erika de Poorter (inmiddels overleden), is bijkomende aandacht voor de Japanse literatuur natuurlijk meer dan welkom. Beide vertalingen zijn vlot leesbaar, het zijn slechts nuances die verschillen in de Nederlandse tekst.
 
Waar termen, gebruiken of eventueel Japanse karaktertekens verdere uitleg nodig hebben, worden die aan de hand van een verklarende woordenlijst gegeven. De nieuwe uitgave van Karakter bevat als extra een nawoord van Luk Van Haute zelf, waarin hij naast het leven van de auteur en diens wereld ook zijn eigen ervaringen beschrijft over zijn bezoek aan de Engakuji-tempel in Kamakura. Dit essay verscheen tevens op de website van uitgeverij Karakter.
 
Dat De poort bij een jong en nog relatief onbekend uitgeversplatform verschijnt is, aldus Van Haute zelf, te danken aan de laksheid van het grotere Lebowski, dat hem jaren geleden wel vroeg om vertalingen van het werk van Natsume Sōseki, maar later niets meer deed met de manuscripten. Hoe dan ook, De poort blijft een magistraal werk, in het Nederlands vertaald tot een soepel leesbare, gevoelige roman die de tijd met glans heeft doorstaan.
 
Natsume Sōseki: De poort, Karakters, Antwerpen 2020, 326 p. ISBN 9789460018503. Vertaling van Mon door Luk Van Haute. Distributie Elkedag Boeken 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies



ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri