Vertaald proza

BOEKEN NR. 3, MAART 2021

Franco Faggiani: De jongen die met wolken speelde

door Inge Lanslots

Franco Faggiani mag dan wel in Rome geboren zijn, hij woont en werkt al jaren in Milaan. Tot 2018 was hij uitsluitend bekend als journalist-verslaggever die heel uiteenlopende topics ontsloot voor een breed publiek. Ondertussen heeft Faggiani ook vier romans op zijn actief en staat een vijfde in de steigers – corona zorgde voor de nodige vertraging in het schrijfproces.   

In zijn verhalend en non-fictiewerk houdt Faggiani een vast stramien aan: hij leest zich grondig in de materie in, gaat – indien mogelijk – op verkenning om zo de plaatsen en het natuurschoon in zich op te nemen, trekt vervolgens alle tijd uit om de opbouw van zijn tekst te overdenken, waarna hij uiteindelijk zijn tekst uitschrijft. Een redacteur verzorgt ten slotte de eindversie, maar moet trouw blijven aan Faggiani’s eenvoudige schrijfstijl. Teksten zouden, zo beweert de auteur-journalist, meteen gevat moeten kunnen worden terwijl een stilistisch geëlaboreerde en gelaagde tekst zijn lezer alleen maar zou afschrikken…  
 
Laat dit nu precies Faggiani’s zwakte zijn: de te vlakke stijl kan de lezer met elke roman minder overtuigen noch beroeren, ook al is het uitgangspunt sterker dan in Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween, de roman over een mysterieus Japans hardlooptalent dat op de Olympische Spelen van 1912 zijn marathon niet uitliep. Faggiani speelde hierbij net te gretig in op de hype rond de Spelen die vorig jaar hadden moeten plaatsvinden.
 
In De jongen die met wolken speelde inspireert Faggiani zich opnieuw aan een historisch personage, Rodolfo Siviero, die tijdens de Tweede Wereldoorlog van de fascistische partij, waarvoor hij een geheim agent was, naar het verzet overliep: als kunsthistoricus kon hij niet langer met lede ogen aanzien hoe de Duitse bezetter musea en kerken plunderde. Siviero zou zich tot aan zijn dood inzetten om die gestolen kunstwerken te weer op te sporen. Dat speurderswerk leverde Siviero de bijnaam ‘de James Bond van de kunstwereld’ op – de vruchten van zijn werk kan je deels bewonderen in het Casa Museo Rodolof Siviero in Firenze. In de roman vervangt Faggiani Siviero ‘Bond’ door de uitgebluste archeoloog Filippo Cavalcanti die in opdracht van de fascisten, die hij openlijk verfoeit, een aantal kunstwerken naar Duitsland moet verschepen.  
 
Wanneer de oudere Cavalcanti het uit Ischia afkomstige straatboefje Quintino ontmoet, vat hij het plan op de waardevolle schilderijen en beeldhouwwerken terug naar Rome te smokkelen. Het vreemde, maar ook olijke duo begint zo aan een avontuurlijke reis die hen van de Apennijnen naar Zuid-Italië brengt, een reis die Faggiani en zijn vrouw ook zelf hebben gemaakt. Zonder gps of andere hedendaagse hulpmiddelen ontdekten ze zo heel wat verborgen parels. In De jongen die met wolken speelde trekken Cavalcanti en Quintino met hun smokkelwaar langs diezelfde secundaire wegen en verdwalen meermaals. Het fictieve duo belandt vaak in benarde situaties, waaruit ze zich steeds weten te bevrijden met het motto ‘nooit opgeven’, wat de oorspronkelijke titel impliceert (Non esistono posti lontani, ‘Er zijn geen verre plekken’). De wegen van de twee metgezellen zullen uiteindelijk scheiden, maar op hun reis ontmoeten ze kleurrijke bewoners en passanten die Faggiani puurde uit de eigen reiservaringen, terwijl de hoofdpersonages respectievelijk de gemenere trekjes van de oudere auteur en de kwajongensstreken van zijn jonger ik in zich dragen.  
 
Vervelen zal de lezer zich op de reis van die twee niet doen, maar hun verhaal zal jammer genoeg niet beklijven. Faggiani’s pen verbleekt bij die van zijn grote voorbeelden, zoals John Steinbeck en Dino Buzzati, die het métier van journalist én auteur wel meesterlijk beheersten.  
 
Franco Faggiani: De jongen die met wolken speelde, Signatuur, Amsterdam 2021, 284 p.  
Vertaling van Non esistono posti lontani door Saskia Peterzon-Kotte. ISBN 9789056726836. Distributie Standaard Uitgeverij 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri