Wolfzomer is de eerste solothriller van de Zweed
Hans Rosenfeldt, die eerder met zijn landgenoot Michael Hjorth de succesvolle serie
‘De Bergman Kronieken’ over forensisch psycholoog Sebastian Bergman heeft
geschreven. Als scenarist is Rosenfeldt de bedenker van de succesvolle
televisiereeks ‘The Bridge’, die Europese kijkers vier seizoenen lang in de ban
hield. Om maar te zeggen dat er toch bepaalde verwachtingen zijn voor
Rosenfeldts eerste solothriller Wolfzomer.
Het rustige stadje Haparanda in
het noorden van Zweden dichtbij de grens met Finland, wordt opgeschrikt wanneer
in de maag van een dode wolf menselijke beenderen worden gevonden. Politieagente
Hannah Wester wordt op de zaak gezet en al snel wordt Haparanda opgeschrikt
door een reeks geweldadige gebeurtenissen. Het stoffelijk overschot wordt
immers in verband gebracht met een faliekant misgelopen drugsdeal in Finland.
Iemand in Haparanda heeft het drugsgeld en de drugs zelf meegenomen en de
eigenaars willen maar al te graag hun waar terug. Wester moet proberen uit te
zoeken wie het geld heeft voordat de misdadigers een bloedbad aanrichten in
Haparanda.
Wat
onmiddellijk opvalt aan Wolfzomer zijn de gelijkenissen met de
succesvolle film Fargo van de broers Joel en Ethan Coen. Beide spelen
zich af in een afgezonderd klein plaatsje in the middle of nowhere waar
een ongewone speurder een zeldzame misdaad moet oplossen. In Wolfzomer
is dit de charmante Hannah Wester, vijftig jaar en nogwat, die op de meest
onverwachte momenten wordt geplaagd door opvliegers. Een taboe dat Rosenfeldt
netjes in het boek verwerkt en Wester meteen een sympathiek kantje geeft.
Gaandeweg kom je ook meer over Westers privéleven te weten en haar relatie met
commissaris Gordon Backman Niska.
Hans Rosenfeldt heeft ongetwijfeld veel plezier gehad bij
het ontwikkelen van deze crime. Niet alles is even geloofwaardig, maar alles
staat wel in dienst van het verhaal en de spanning. De snelheid ligt niet altijd
even hoog, maar de perikelen van de personages houden het verhaal wel boeiend. Rosenfeldt
switcht goed tussen de verhaallijnen van de verschillende personages waardoor
de informatie beetje bij beetje wordt aangereikt aan de lezer. Origineel is hoe
hij sommige korte hoofdstukjes ook laat vertellen door de stad Haparanda zelf.
Een bijzonder perspectief dat op zich niet bijdraagt tot de plot, maar dat wel
aangenaam leest. Het valt op dat Rosenfeldt ervaring heeft als
scenarioschrijver en co-auteur, Wolfzomer valt filmisch uiteen in
verschillende scènes en de beschrijvingen van de personages en het decor voelen
ook filmisch aan.
Omdat Wolfzomer toch een beetje te weinig spanning bevat, is dit
geen absolute topper in het genre. Wie een paar uurtjes wil verdwijnen in een
boeiend boek op een originele setting en met een sympathiek hoofdpersonage is
met Wolfzomer zeker aan het goede adres.
Hans Rosenfeldt: Wolfzomer,
Cargo, Amsterdam 2021, 400 p. Vertaling van Vargasommer door Corry van Bree. ISBN 9789403106519. Distributie Standaard
Uitgeverij
deze pagina printen of opslaan