Hoe de doden spreken is het elfde deel in de reeks
rond profielschetser Tony Hill en hoofdinspecteur Carol Jordan. Na het vorige
deel, Eenzame
prooi, zit Hill echter achter de tralies en werkt Jordan niet meer bij
de politie. Haar voormalige team zware delicten heeft met Ian Rutherford een
nieuwe chef en hij heeft een totaal andere aanpak dan Jordan. Dat merken ze al
snel wanneer ze ’s morgens vroeg in de bossen met lichte tegenzin een heuse
teambuilding moeten ondergaan. Het team krijgt de eerste zaak zonder Jordan
wanneer in de tuin van een voormalig klooster en meisjesschool de botten van
ongeveer veertig kinderen worden opgegraven. Even later wordt onder de
bloembedden van de concierge nog een tweede massagraf gevonden. Hierbij gaat
het vooral om jongere mannen die veel recenter om het leven kwamen.
Ondertussen probeert
Tony Hill een doel te geven aan zijn leven in de gevangenis door eindelijk zijn
boek Misdaden interpreteren over forensische psychologie te schrijven.
Hill probeert zich ver weg te houden van alle spanningen en bendevorming in de
gevangenis, maar hij ondervindt al snel dat het gevaar achter elk hoekje loert.
Bovendien weigert hij Jordan te zien zolang ze niet in therapie gaat om haar
trauma’s te verwerken. Jordan heeft al enkele maanden kunnen weerstaan aan de
lokroep van de fles en besluit eindelijk haar posttraumatisch stresstrauma aan
te pakken met een nieuwe therapeut. Maar dan staat plots Vanessa Hill, de
moeder van Tony, voor haar deur met een dringende en niet te weigeren vraag.
De Schotse Val
McDermid is een van de oude rotten in het thrillervak. Je moet haar niet
vertellen hoe je een misdaadverhaal schrijft en hoe je personages levensecht
maakt. Ook in Hoe de doden spreken neemt ze de lezer diep mee in de
hoofden van haar personages. Uit voorgaande boeken weten we al heel veel over
Tony Hill, Carol Jordan en haar team, waardoor McDermid geen tijd hoeft te
verspillen aan een introductie van de personages. Voor nieuwe lezers kan dit
best verwarrend zijn en zij zullen wellicht iets minder relaxed kunnen genieten
van dit boek.
Het
verhaal begint vanuit verschillende vertelstandpunten die langzaamaan naar
elkaar toe komen. Zo volgen we Tony Hill in de gevangenis, Carol Jardon in haar
poging haar leven weer op de rails te krijgen, Paula Hawkins en Stacey Chen in
hun onderzoek met het team zware delicten en ene Mark Conway, van wie we
aanvankelijk nog niet weten welke rol hij speelt. Deze schijnbaar volledig
losstaande verhaallijnen blijken uiteindelijk op een of andere manier toch met
elkaar vervlochten te zijn.
Hoe de doden spreken is niet
McDermids beste werk. Het boek is vakkundig geschreven, de personages zijn sterk
uitgewerkt, maar het verhaal kent een erg lage spanningsboog. Het lijkt wel of
het oplossen van de moorden bijkomstig is aan de uitwerking van de relaties tussen
de personages. Dit boek lijkt vooral een brug te zijn tussen het tiende en het
twaalfde deel, waarin Jordan en Hill herenigd lijken te worden. Dit is
oerdegelijk vakwerk maar net niet spannend genoeg om er bovenuit te springen.
Val McDermid: Hoe de doden spreken, Luitingh-Sijthoff,
Amsterdam 2021, 349 p. ISBN 9789024593354. Vertaling van How the Dead Speak door Frank Lefevere. Distributie: VBK België
deze pagina printen of opslaan