Nederlands proza

Bernard Dewulf: Loerhoek

door Johan Waumans

Wie geregeld de krant 'De Morgen' leest, weet dat het een vertrouwd beeld is op de voorpagina van die krant: het rechthoekje waarbinnen de ene keer Hugo Camps, de andere keer Bernard Dewulf zo'n 300 woorden lang aan het woord is. Vroeger heette zoiets een cursiefje of een stukje (een woord dat Dewulf zelf nog wel eens gebruikt), nu gebruikt men daarvoor het nauwelijks te diminutiveren 'column'. Daarmee zet 'De Morgen' de lijn van de ter ziele gegane 'Vooruit' (met o.a. Richard Minne, Louis Paul Boon en P. Pluym) verder. Loerhoek bevat een ruime selectie van de columns die Dewulf tot hiertoe voor de krant geschreven heeft, alfabetisch op titel gerangschikt en zonder vermelding van de datum. Qua onderwerp zijn er grosso modo twee categorieën. Heel wat van Dewulfs columns gaan over zijn (nog jonge) kinderen; ze drukken vaak een zekere verwondering uit, maar ook een verholen trots en een gevoel van herkenning.

Vaak ook gaat Dewulf uit van een krantenbericht over een grote of kleine gebeurtenis, waarop hij dan commentaar levert. Dat commentaar is niet cynisch, maar veelal berustend: de man die hier aan het woord is zou graag veel dingen veranderd willen zien, maar veel hoop dat die veranderingen er ooit zullen komen heeft hij niet.

Wat Dewulfs columns zo bijzonder maakt is niet de keuze van de onderwerpen, maar wel de verwoording: korte zinnen (vaak zonder vervoegd werkwoord), originele beeldspraak en verrassende zinswendingen. Loerhoek is het soort boek dat je niet in één keer uitleest, maar dat je telkens weer met plezier ter hand neemt.

Bernard Dewulf: Loerhoek, Atlas/Contact, 2006, 429 p. ISBN 9789045013817

deze pagina printen of opslaan