Misdaad

BOEKEN NR. 5, MEI 2022

Jasper DeWitt: De angstverzamelaar

door Karen Vandyck

Voor een thriller is De angstverzamelaar, het debuut van Jasper DeWitt, een behoorlijk dun boek. Met zijn 221 bladzijden valt er geen tijd te verliezen en de auteur dropt de lezer dan ook meteen in het verhaal. Dit is opgezet aan de hand van blogposts die door een jonge psychiater werden gepost op een inmiddels verdwenen forum van een geneeskundige website. De gebeurtenissen spelen zich af in de periode van 13 maart tot 1 mei 2008, wanneer de pas afgestudeerde psychiater Parker aan de slag gaat in een psychiatrische overheidsinstelling in Connecticut, New England.  

Parker wil dicht bij zijn doctorerende vriendin Jocelyn zijn en neemt daarom de weinig glorieuze baan in de naar personeel en financiële middelen snakkende instelling aan. De diagnoses gaan er van drugsmisbruik, depressiviteit, angststoornissen, psychoses en schizofrenie tot eetstoornissen. ‘Overheidsinstellingen zijn verplicht iedereen te helpen die zich aan de poort aanmeldt, en in de meeste gevallen gaat het om mensen die helemaal door de molen zijn gegaan, die ten einde raad zijn en geen financiële armslag meer hebben.’
 
‘Maar in elke kliniek […] is er altijd wel iemand te vinden die veel gekker is dan de rest. Ik heb het over mensen met wie zelfs de psychiaters niets meer kunnen beginnen, mensen om wie iedereen – ook de meest ervaren krachten – met een grote boog heen loopt.’ Dat is in Connecticut ‘Joe’ die sinds zijn kindertijd in de instelling verblijft en enkel contact heeft met enkele verpleegkundigen, die zijn bed verschonen en zijn eten en medicatie brengen. Niemand durft lang in Joe’s buurt te blijven, hij heeft immers al enkele kamergenoten en behandelende psychiaters letterlijk tot waanzin gedreven. Uiteraard wekt dit Parkers nieuwsgierigheid en met het fiat van de directie van de instelling wordt hij de nieuwe psychiater van de mysterieuze Joe.
 
Het is voor de lezer lang gissen wat er precies aan de hand is in de instelling. Mankeert Joe helemaal niets en is zijn opname een doofpotoperatie zoals Parker denkt? Heeft Parker de genen van zijn moeder die aan paranoïde schizofrenie leed? Is Joe bezeten door iets kwaadaardigs? Of is hij toch een sociopaat, die iedereen rond zijn vinger windt? Langzaamaan legt DeWitt het mysterie bloot en na enkele plottwists in het tweede deel vallen de puzzelstukjes langzaam in elkaar.
 
Het boek is geschreven in de ik-vorm en Parker vertelt aan de lezers op het forum zijn verhaal. Af en toe richt hij ook rechtstreeks het woord tot die lezers, maar eigenlijk zijn de hoofdstukken te lang om door te gaan als echte blogposts. Blogposts van meer dan twintig bladzijden houden de aandacht van de virtuele lezer niet vast. Het zijn zulke kleine details die van De angstverzamelaar geen topper maken. DeWitt schrijft wel vlot en De angstverzamelaar leest ook erg goed weg. Toch blijf je op het einde een beetje op je honger. Dit boek kan niet helemaal beklijven.
 
Jasper DeWitt: De angstverzamelaar, Luitingh-Sijthoff, Amsterdam 2021, 221 p. ISBN 9789024589807. Vertaling van The Patient door Jan Mellema. Distributie: VBK België

deze pagina printen of opslaan