Perfecte misdaad is inmiddels het vijfde deel in
de serie rond hoofdinspecteur Ava Turner en inspecteur Luc Callanach. Doordat
Turner in het vorige deel is opgeklommen tot hoofdinspecteur liggen de
verhoudingen tussen beiden anders. Turner is nu de meerdere van Callanach en
hoewel de twee nog steeds elkaars vertrouwenspersoon zijn, zorgt Turners hogere
rang ook voor spanningen en belangenconflicten. Wanneer Callanach op zijn
eentje gaat graven in het verleden van zijn moeder en daarbij de laatste
bezoeker is van een oude demente man, kan Turner haar goede collega niet meer de
hand boven het hoofd blijven houden en riskeert Callanach een disciplinaire
schorsing.
Maar
de twee hebben ook andere katjes te geselen want er vinden een aantal vreemde
overlijdens plaats in Edinburgh. Een man die van een brug wil springen, maar
wordt omgepraat door een hulpverlener, wordt enkele dagen later toch dood
aangetroffen onderaan een klif. Zelfmoord, zo luidt de logische conclusie, maar
forensisch pathologe Ailsa Lambert ontdekt op het lichaam een paar miniscule
wondjes die niet te rijmen vallen met zelfdoding. En dan ontdekken Turner en
Callanach nog enkele vreemde sterfgevallen, zoals een vrouw die wekenlang dood
in haar bad ligt, met handboeien om. Of een man die zichzelf heeft
geëlektrocuteerd met zijn broodrooster. Telkens lijkt het op zelfmoord, maar
wanneer de plaatsen delict en lichamen grondig worden onderzocht, ontdekken de
speurders tegenstrijdigheden.
Zoals in de vorige delen in deze serie besteedt Helen
Fields veel aandacht aan het privéleven van haar personages. Callanach is een
Fransman met Schotse roots, die vroeger voor Interpol werkte. Waarom hij daar
moest vertrekken werd al uitvoerig besproken in de vorige delen. In Perfecte
misdaad zijn Callanach en Turner intussen perfect op elkaar ingespeeld en
weten ze wat ze aan elkaar hebben. Uiteraard dient er een kink in de kabel te
komen en worden de twee toch weer uit elkaar gedreven. Door hun verleden en hun
werk zijn Turner en Callanach twee beschadigde personages die moeite hebben om
anderen te vertrouwen, maar toch steeds weer tot elkaar aangetrokken worden. Je
leeft met hen mee en je kunt je goed verplaatsen in hun gevoelens en motieven.
Fields heeft
een aangename schrijfstijl die vlot leest en waarin ze vaak harde humor
gebruikt. Ze schuwt de gruwel niet, en haar beschrijvingen van de moordscènes
zijn wellicht niet voor iedereen weggelegd. Wat de dader met een broodrooster
aanvangt, bewijst dat dit iemand is die ze niet alle vijf op een rijtje heeft. De
spanning is doorheen het hele boek latent aanwezig.
Deze serie verveelt nog lang
niet, maar het valt op dat Fields voor elk deel hetzelfde stramien gebruikt. En
of ze Turner en Callanach eeuwig rond elkaar kan laten draaien als puppy’s, is
ook maar de vraag. Herkenbaarheid mag, maar dit mag vernieuwing ook niet in de
weg staan. Desalniettemin, op naar deel zes, Perfecte moord!
Helen Fields: Perfecte misdaad, Ambo/Anthos, Amsterdam
2022, 422 p. Vertaling van Perfect Crime door
Ernst de Boer en Ankie Klootwijk. ISBN 9789026357039. Distributie: VBK België
deze pagina printen of opslaan