Peuters en kleuters

JEUGDBOEKEN NR. 6, JUNI 2024

Pieter Koolwijk, Linde Faas (ill.): Foutje? Echt niet!

door Henk van Viegen

4+ - Pieter Koolwijk en Linde Faas zijn samen een heus oeuvre aan het opbouwen. Deze nieuwe samenwerking, het prentenboek Foutje? Echt niet!, is hun 10de project. Dit jaar volgen er nog twee: in oktober het Nederlandse Kinderboekenweekgeschenk Schatpakken en een nieuwe editie van Baas van de wereld, het enige boek van Koolwijk dat niet door Faas was geïllustreerd (maar door Elly Hees, in 2016).  
 
Lemniscaat geeft Foutje? Echt niet! uit in hetzelfde fraaie grote formaat als de soloprentenboeken van Linde Faas. Mijn indruk is dat Koolwijk nu en dan een verhaal (in dit geval een verhaaltje) verzint om zijn illustratrice eens lekker de kans te geven uit te pakken. Dat gold voor De trollen van Leif, waar Faas helemaal los kon op Noordse elementen en de kleuren van het noorderlicht (ze woont in het noorden van Noorwegen). Deze kleuren kom je ook nu weer tegen.  
 
Het piepkleine, simpele verhaaltje gaat ook uit van de illustrator. Die morst wat inkt, maar het resultaat mag van de inktvlek beslist geen foutje genoemd worden. Waarmee we meteen bij een lightversie van een van Koolwijks belangrijkste motieven zijn: wie of wat je ook bent, en hoe je er ook aan toe bent: je mag er zijn. De vlek fantaseert zich naar een tor, een vogel, een vis of ander soepel waterbeest, via een groot banjerbeest naar een uiteindelijk nog groter eilandwezen. We herkennen Faas’ liefde een walvis op het water te leggen, zodat we ook het spiegelbeeld zien.
 
De zinnetjes zijn geen hoogstandjes. Soms rijmen ze wat gemakkelijk of gezocht, een enkele keer gaat het beter. Bijvoorbeeld bij de vogel. Dan is ‘kladder’ wel leuk na ‘fladder’, het gaat immers om een vlek, die overigens zelf graag een pretvlek genoemd wil worden. Een keer doet Koolwijk een (niet heel overtuigende) poging de jonge kijker/lezer te activeren: ‘Bestaat dat wel?/Een banjerbeest?’
 
Faas leeft zich helemaal uit. Het begint al geweldig op het voorplat, met dat penseel als een vinger van God dat een heus wezen schept. De explosie van kleuren lijkt op die van de kleurenfonteinen op haar covers van Colafonteinen en spetterende verfbommen (Lemniscaat 2015) en Spuitende slagaders en overstromende oceanen (Lemniscaat 2017). De schutbladen hebben voorin oogloze inktvlekjes, achterin gezichtjes.
 
Het is degelijk vakwerk. Je herkent Faas aan de lange stengels waarlangs of waartussen wezentjes lopen en vliegen. Aan de volle zeeën, lichtblauw aan de bovenkant, donker in de diepte. Aan de fladderende groepen vogels. Aan de landschappen, in het slotbeeld dat van het noorden. Evengoed: dit heeft ze al vaker zo gedaan, ze heeft bewezen dat ze er goed in is. Stiekem hoop ik dat ze het eens een keer anders aanpakt. Wie weet, verrast ze ons met de illustraties van het Kinderboekenweekgeschenk. Aan het al vrij gegeven omslag is dat niet te zien, maar toch is die kans er, onder andere omdat de binnenillustraties al bijna tien jaar altijd in zwartwit zijn.  
 
Pieter Koolwijk, Linde Faas: Foutje? Echt niet! Lemniscaat, Rotterdam 2024, 26 p. : ill. ISBN 9789047716280


deze pagina printen of opslaan