Roel Richelieu van Londersele
kreeg ter gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag een boek met essays over
zijn omvangrijke literaire werk: zijn dichtbundels, maar ook zijn romans en
zijn detectives (Roel Richelieu van Londersele handboek, Poëziecentrum
2023). Wie dat wil, kan zich zo verdiepen in een oeuvre dat rijker en
gevarieerder is dan de meeste lezers dachten. Het mooiste verjaardagscadeau is
echter de nieuwe bundel die de dichter bij dezelfde gelegenheid publiceerde.
Het vriendenloket is een
typische Londersele-bundel. Daarvoor staat de melancholische toon garant. Het
centrale thema is immers opnieuw de confrontatie met het verlies. De mens
verschijnt bijna uitsluitend als een falend wezen, iemand die de discrepantie
tussen verlangens en realiteit maar niet kan beheersen, laat staan overwinnen.
Voortdurend gaat het in deze gedichten fout, en de personages raken daardoor
nauwelijks nog gefrustreerd: zozeer identificeren zij zich met deze onvolkomen
gang van zaken. In ‘Het horloge’ wordt bijvoorbeeld een man opgeroepen die
vruchteloos droomt van gezelschap, van liefde en succes maar uiteindelijk enkel
een mooie horloge voor zichzelf koopt: ‘maar de tijd was al verstreken’, luidt
het ontluisterende slotvers. Eens te meer worden illusies ontmaskerd als droom-
en schijnbeelden.
Het is een wereld die Van Londersele weet op te roepen via krachtige
details en beelden, in die mate zelfs dat wij empathisch gaan meeleven met de
lotgevallen van de personages: vaak een derde persoon, soms een ‘ik’ of een
‘wij’. Hun verhaal wordt tastbaar, net doordat hun ervaringen en gevoelens ook
die van ons als lezers zijn. Tegelijk is die wereld niet zomaar realistisch. De
dichter schuwt de gewone anekdote en maakt van bijna ieder gebaar, elke
handeling een soort van rituele gebeurtenis. Alles wat zich voordoet wordt zo
symbolisch voor het gemis en het falen in het menselijke bestaan. Het loket
waar je een vriend kan boeken heeft geen duidelijke openingsuren,
Dat gevoel van eenzaamheid is in deze bundel overweldigend.
De protagonist is voortdurend op zoek naar vriendschap, maar de vervreemding
slaat steeds weer toe. Hetzelfde kan gezegd worden van de liefdesrelatie; de
intimiteit is onhaalbaar en waar ze benaderd wordt is ze ondraaglijk. Het lijkt
erop dat dit ook te maken heeft met het feit dat het lyrische ik in feite op
zoek is naar het wezen van zichzelf. Anderen zijn een teken van het eigen
bestaan, maar geen enkele persoon kan het innerlijke gemis volledig opvullen.
De melancholie is niet voor niets de teneur van de meeste gedichten. Boeiend is
wel hoe Van Londersele dat eindeloze thema toch op uiteenlopende manieren vorm
weet te geven. Zo schetst hij in ‘Vrouw met voorraad’ een vrouw die eindeloos
wacht tot de ridder op het witte paard haar naar zijn paradijs zal wegvoeren,
maar die ondertussen wel als een rots in de branding haar leven doorstaat. Elk
personage in deze bundel wordt even overtuigend neergezet, doorleefd en als het
ware met zijn of haar eigen voorgeschiedenis: de ervaring van de romanschrijver
klinkt in deze portretten onmiskenbaar door.
De belangrijkste kwaliteit van
deze poëzie is evenwel de stijl. Van Londersele beheerst meesterlijk de kunst
van het beeld. Zijn beeldspraak transformeert het alledaagse in een wereld met
mysterieuze allures, waarin alles een soort van symbolische betekenis krijgt.
Dat zet de lezer aan tot dromen en denken. Het ogenschijnlijk banale krijgt
zelfs iets van een barok universum, doordat de dichter precisie koppelt aan een
lichte overdaad. Van Londersele houdt van opsommingen en uitweidingen, van
herhalingen en variaties, stijlvondsten die de intensiteit van de
melancholische sfeer verhogen. In Het
vriendenloket laat de dichter zijn lezers ten volle van dat bijzondere
vakmanschap meegenieten.
Roel
Richelieu van Londersele: Het
vriendenloket, Poëziecentrum, Gent 2023, 57 p. ISBN 9789056553012
deze pagina printen of opslaan