Met zijn roman Waak over haar won Jean-Baptiste
Andrea vorig jaar de Prix Goncourt. In afwachting van dat prijsboek, dat dit
najaar in het Nederlands verschijnt, is er Duivels en engelen, zijn
vorige roman. Die opent met een oude man die in de stationshal Beethoven-uitvoeringen
ten beste geeft op de piano die daar staat. Waarom een professional, die
duidelijk meer in z’n mars heeft dan achtergrondmuziek produceren voor
ongeïnteresseerde voorbijgangers, precies daar speelt? Dat vertelt hij in Duivels
en engelen.
In zijn vroege jeugd volgt de getalenteerde Joe les bij een leraar die
hem alleen maar Beethoven wil onderwijzen. Het zal levensbepalend blijken,
samen met het ongeval waarbij zijn ouders en zusje omkomen. De zestienjarige
Joe wordt geplaatst in De Grens, een weeshuis in de Pyreneeën waar een
autoritaire geestelijke de plak zwaait en een conciërge met losse handjes
terreur zaait. Als hij wordt toegelaten tot een geheime club op het internaat,
die samenkomt om stiekem radio te luisteren en zich verliest in verhalen, wordt
het harde en eenzame leven wat draaglijker. Ze smeden plannen om te ontsnappen
en komen een paar keer hardhandig in aanraking met de leiding van De Grens.
De directeur
kiest Joe uit om hem te helpen met zijn correspondentie, maar verbiedt hem om
de piano aan te raken die in z’n kantoor staat. Als de jongen dat toch niet kan
laten en de mecenas van de instelling hem hoort spelen, vraagt hij hem om z’n
dochter Rose les te komen geven. Het meisje lijkt helemaal niet geïnteresseerd
in muziek, en hun wekelijkse afspraken verlopen moeizaam, maar langzaam
ontstaat er vertrouwen tussen de twee; ze dromen erover samen te ontkomen aan
het leven waarin ze zich gevangen voelen. Helaas moet Rose met haar ouders opnieuw
naar Parijs. Bij het afscheid maakt ze Joe duidelijk dat ze vanaf het begin
betoverd was door zijn Beethoven-spel, dat ze zich altijd zal herinneren en uit
de duizenden zou herkennen. Als Joe meerderjarig is en uit de instelling
ontslagen wordt, bouwt hij een leven op als pianoleraar, maar hij blijft
levenslang op zoek naar Rose. Misschien vindt hij haar terug als zij als
toevallige passant zijn Beethoven-vertolking hoort?
Hoewel de eerste lijn uit de
partituur van Beethovens Mondscheinsonate aan de tekst voorafgaat, is
dit minder een verhaal over muziek dan een kostschoolroman. De beklemmende
sfeer in zo’n weeshuis in de jaren 1960, de beenharde opvoeding en ongenadige
straffen, maar ook de kameraadschap tussen de jongens, het wordt allemaal
invoelend en beeldend beschreven. Je merkt dat Andrea naast schrijver ook
scenarist en filmregisseur is. Maar hij verliest zich een beetje in de wereld
van het tehuis: de twee jaar daar worden wel heel omstandig beschreven,
waardoor de ontwikkeling van de plot vaak stilstaat. Sfeerschepping is goed
natuurlijk, maar voor het verhaal dat hij wil vertellen – het sprookje tussen
twee pubers – zijn veel scènes eigenlijk overbodig. Daarmee schippert Duivels
en heiligen tussen een kostschooldrama en een verhaal over onmogelijke
liefde.
Jean-Baptiste
Andrea: Duivels en heiligen, Oevers, Zaandam 2024, 292 p. ISBN 9789493290853. Vertaling
van Des diables et des saints door Martine Woudt. Distributie De Wolken
deze pagina printen of opslaan