Misdaad
BOEKEN NR. 7, SEPTEMBER 2024
Rona Halsall: De bigamist
door Karen Vandyck
Drie jaar geleden overleed haar moeder aan borstkanker,
terwijl haar vader al lang uit beeld was. Na een miskraam kreeg haar partner
Zach een vreselijk auto-ongeluk en van dat nieuws kreeg haar schoonmoeder een
fatale hartaanval. Nee, het leven zit Emma niet mee. Ten einde raad besluit ze
op aanraden van haar huisarts naar een rouwverwerkingsgroep te gaan. Daar
ontmoet ze Faith Barclay, de gespreksleider van de groep met wie het erg goed
klikt en waaraan Emma eindelijk haar verhaal durft te vertellen. Ze maakt ook
kennis met Faiths broer Sam, die ook in de rouwgroep zit en met wie het nog
beter klikt. Zo goed zelfs dat Emma na enkele maanden zwanger blijkt te zijn
van Sam.
Omdat
Sam een uitstekend architect is, besluit het koppel een huis op het Britse
platteland in Cumbrië helemaal om te bouwen tot hun droomwoning. Sam krijgt de
volmacht over het verzekeringsgeld van het ongeluk van Zach en spendeert
meerdere dagen per week op het platteland om de bouw te leiden terwijl Emma in
de stad vertoeft. Wanneer Emma Sam op een van deze dagen belt, wordt zijn
telefoon opgenomen door een onbekende vrouw die beweert dat ze Sams vrouw is.
Aanvankelijk is Emma uiteraard geschokt, maar dan moet ze denken aan het
onverklaarbare gedrag van Sam, de vele zakenreizen en de slinkende staat van
haar bankrekening. Wat heeft Sam te verbergen?
De bigamist is een
thriller in het genre van de ‘domestic suspense’, een relatief nieuw subgenre
dat een tiental jaren geleden in opmars kwam. Deze thrillers zijn meestal
geschreven vanuit het vrouwelijke standpunt en de setting is meestal thuis of op
de werkplaats. In dit genre wordt ervan uitgegaan dat het grootste gevaar zich
in de huiselijke sfeer afspeelt. De bigamist past dus uitstekend in dit
genre en na alle ellende die Emma al heeft meegemaakt, blijkt ook haar nieuwe
thuissituatie niet veilig te zijn en is haar nieuwe man niet helemaal eerlijk.
Maar al snel
blijkt dat niemand in De bigamist helemaal eerlijk is. Ook Emma heeft
nog enkele geheimen in haar mouw zitten en na een relatief traag begin, volgt
in het laatste deel van het boek de ene plotwending na de andere. Rona Halsall
vergeet daarbij een beetje dat less more is want na een zoveelste wending komt
de geloofwaardigheid van het verhaal wel erg in het gedrang en stapelen de
toevalligheden zich een beetje verdacht op. Wat ook niet helemaal helpt, is dat
geen van de personages echt heel sympathiek is. Iedereen lijkt er een sport van
te hebben gemaakt om elkaar te bedriegen, geheimen te hebben of dingen achter
te houden. Het maakt dat er een zekere afstand is tussen lezer en personages en
het je uiteindelijk weinig uitmaakt wie van hen gelukkig wordt of het einde
haalt.
Toch is
De bigamist in dit genre zeker geen slecht boek en Halsall houdt met
haar compacte schrijfstijl en de korte hoofdstukjes het tempo in het boek. De
schrijfster laat het verhaal uiteenvallen in vijf delen, maar het is niet erg
duidelijk wat hiervan de meerwaarde is aangezien het vertelstandpunt ook regelmatig
wisselt tijdens de vijf delen. De bigamist zet je aan tot nadenken over
menselijke relaties en met het besluit dat het gras niet altijd groener is aan
de overkant, kan je met een gerust gemoed aan een volgend boek beginnen.
Rona Halsall: De bigamist, Luiting
Sijthoff, Amsterdam 2024, 302 p. ISBN 9789021047621. Vertaling van The Bigamist door Marjolein van Velzen. Distributie VBK België
deze pagina printen of opslaan