Graphic novel

BOEKEN NR. 2, SEPTEMBER 2015

Gipi: Eenverhaal

door Inge Lanslots

Strips en graphic novels mogen dan niet langer in het verdomhoekje zitten, toch krijgen die grafische vertellingen nog lang niet de kritische aandacht die ze verdienen, ook niet in Italië dat een rijke striptraditie kent. Met Gipi’s eenverhaal (2015) lijkt daar een kentering in te komen. Vorig jaar werd die graphic novel genomineerd voor Italiës meest prestigieuze literaire erkenning. Nooit eerder werd een beeldroman in de Strega-selectie opgenomen. Gipi (pseudoniem voor Gian Alfonso Pacinotti, geb.1963) was overigens niet aan zijn proefstuk toe. Hij had al een aantal beeldromans uitgebracht nadat hij eerst exclusief als illustrator actief was. Ook die romans hadden prijzen weggekaapt, waardoor Gipi bekendheid verworven had in binnen- en buitenland – hij werkte en verbleef een tijd lang in Parijs. In vergelijking met Gipi’s eerdere beeldromans is eenverhaal een meer gelaagde vertelling over de crisis van Silvano Landi, een succesvol auteur, die zichzelf verliest in het tragische relaas van zijn overgrootvader, die meestreed in de Groote Oorlog. Dat relaas reconstrueert hij aan de hand van brieven die hij als bij toeval terugvindt op zolder: in die brieven staat hoe zijn overgrootvader zich verbeten vastklampte aan het leven om zo te kunnen terugkeren naar zijn vrouw en zoontje. Landi daarentegen lijkt het heden juist los te laten en zich steeds meer te verwijderen van zijn dierbaren. Vooral zijn dochter kan maar niet begrijpen hoe iemand zich zo kan vastbijten in een verhaal uit een ver verleden. In de instelling, waarin Landi uiteindelijk wordt opgenomen, communiceert de verwarde auteur alleen maar via zijn tekeningen, die zijn therapeuten niet weten te plaatsen. De lezer krijgt een andere inkijk in Landi’s reddeloosheid, zij het fragmentarisch. In de sequenties die zich meermaals onttrekken aan ruimte en tijd, volgt de lezer eenverhaal door de ogen van Landi en zijn dierbaren, door die van zijn overgrootouders en door die van de weinig begripvolle therapeuten. Bovendien eist ook de verteller zijn plaats op via de ironische metacommentaren onderaan een aantal tekeningen en in de vertelling zelf kruipt hij in de gedaante van een wat bizar uitziende redacteur. Het fragmentarische karakter van de vertelling wordt verder versterkt door de verschillende grafische technieken en materialen die Gipi hanteert. Zo combineert hij potlood, inkt, aquarel en olieverf, zonder dat een bepaalde techniek samenvalt met een verhaallijn of verteller. Dat geldt ook voor de kleurcontrasten die wonderwel in elkaar overvloeien. De panelen doen vaak klassiek aan – eenverhaal lees je van links naar rechts, van boven naar onder, maar de ontbrekende kaders en doorlopende tekstdelen doen de beelden naadloos in elkaar overgaan, ook al weet je dat er in de goten van de panelen (de blanco’s tussen de tekeningen) een groot deel van het verhaal verborgen blijft. Rode draad is dan weer het beeld van een dorre boom die ook op de cover van eenverhaal prijkt. Zoals Stefan Hertmans op diezelfde cover aangeeft, staat die boom ‘op een unieke suggestieve manier’ voor een vertelling over leven en dood. Het mag dan ook geen toeval heten dat de auteur van Oorlog en terpentijn (2013), die op basis van enkele cahiers van zijn grootvader diezelfde Groote Oorlog beschreef, zich zo verbonden voelt met Gipi’s graphic novel.   Amsterdam Oog & Blik/De Bezige Bij, 2015, 128 p. ill. Oorspr. titel: Unastoria. ISBN 9789054924456

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 10, DECEMBER 2024

Dius

Stefan Hertmans

Kruisende lijnen

Junichiro Tanizaki

Memoires van een kip. Een Palestijnse fabel

Ishaq Musa Al-Husseini

We moeten ‘misschien’ blijven denken

Esther Jansma

Wij van de Ripetta

Thomas Lieske

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 10, DECEMBER 2024

De wens, of Het ware verhaal van Titi en Tony

Tereza Horvathova , Michaela Kukovicova (ill.)

Het is rood en rond…

Jan Jutte

Ludas en Bontje

Jan Paul Schutten, Sanne te Loo (ill.)

Wie heeft Steef opgegeten?

Susannah Lloyd, Kate Hindley (ill.)

Wij, ervoor en erna

Jenny Valentine

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri