Galveston
eindigt in 2008 met de komst van orkaan Ike, die door hoofdpersonage Roy Cady
onbevreesd wordt opgewacht: “een intens zwart dat in een onvoorstelbare vorm
vanachter de horizon opduikt.” De omschrijving vat treffend de sfeer van het
volledige boek samen, waarin elke zin dreiging ademt en gevaar en
troosteloosheid voortdurend met elkaar wedijveren. Een roadtrip die op vragen
naar de waarde van een mensenleven alleen ontluisterende antwoorden te bieden heeft.
Het begin: Roy Cady is een notoire
bad boy van begin veertig die regelmatig smerige klusjes opknapt voor
maffiabaas Stan. Hij leidt een grauw leven dat hij sowieso al graag wegspoelt
met alcohol, en nu heeft het noodlot nog wat extra’s voor hem in petto. Eerst
is er zijn dokter, die hem vertelt dat hij terminale longkanker heeft. En dan
is er het feit dat Roy voor Stan meer en meer een luis in de pels wordt. Roy is
immers de ex-minnaar van Stans huidige vriendin, en daar kan dit maffiahaantje niet
mee om. En dus plant Stan een hinderlaag waarbij Roy het loodje moet leggen –
maar die laatste weet te ontsnappen en vlucht samen met tienerhoertje Rocky,
het enige andere overlevende slachtoffer van de hinderlaag, naar Texas.
Ze belanden uiteindelijk in het
troosteloze stadje Galveston, in ‘Emerald Shores’: een motel waar niemand voor
zijn plezier verblijft, een vergaarbak voor outcasts zonder illusies en zonder
toekomst. Intussen is het duo een trio geworden: Rocky heeft haar kleine zusje
Tiffany opgepikt bij haar nietsnut van een stiefvader, al ging dat niet zonder
slag of stoot. De kleine Tiffany steelt heel wat harten in ‘Emerald Shores’,
maar de guur uitziende Roy en de flirterige Rocky doen wat meer wenkbrauwen
fronsen. En intussen pakken zich al opnieuw donkere wolken samen boven hun
illusie van een ontsnapping.
‘Je
wordt geboren en veertig jaar later strompel je, geschrokken van je pijnen, een
bar uit. Niemand kent je. Je rijdt onverlichte snelwegen af en je bedenkt maar
een bestemming omdat het erom gaat in beweging te blijven. Dus je zet koers
naar het laatste wat je hebt te verliezen zonder dat je eigenlijk weet wat je
ermee van plan bent.’ Met dergelijke beschouwingen weet Nic Pizzolatto de lezer
te verrassen en creëert hij ook sympathie voor ongeveer elk personage –
problemen en slechte kanten incluis. Pizzolatto kan knappe zinnen op papier
zetten, personages tot leven laten komen, sfeer scheppen en een verhaal
opbouwen. Die checklist kan zeker niet voor elk romandebuut met even veel
succes afgevinkt worden, maar Pizzolatto verdiende dan ook al zijn sporen als
schrijver en bedenker van de veelgeprezen televisieserie ‘True Detective’. Hij
is duidelijk een schrijftalent dat meerdere genres aankan. Een aanrader.
Amsterdam : Q, 2015, 268 p. Oorspr. titel:
Galveston. ISBN 9789021458618
deze pagina printen of opslaan