Poëzie

BOEKEN NR. 8, SEPTEMBER 2018

Kira Wuck: De zee heeft honger

door Dirk De Geest

Enige jaren geleden werd de debuutbundel van Kira Wuck, Finse meisjes, met lof overladen en meermaals bekroond. Met De zee heeft honger zet zij resoluut haar dichterlijke opmars voort. Vanaf de eerste bladzijden komt de lezer terecht in een beeldrijk universum, met volzinnen die even melodieus zijn als trefzeker. Vooral de ruimte wordt sfeervol opgeroepen met suggestieve beelden waarin niet toevallig de wind en het water een vooraanstaande rol vervullen. Zij staan voor de ultieme beweging van de natuur die de mens omringt maar waarvan de mens ook deel uitmaakt. De lokroep van de zee is daarbij hoogst dubbelzinnig, aangezien ze zowel staat voor gewichtloosheid als voor de onheilspellende dood. De wind staat voor de onbestemde en onstuurbare toekomst.  
 
Tegelijk echter stellen de zee en de wind de mens echter ook bloot aan brokstukken uit het verleden, die ze onafgebroken met zich meeslepen. In die zin vormen de natuurelementen het perfecte decor voor de onrustige en onstuimige mens. Het dichterlijke ik lijkt voortdurend in beweging: het wacht op iets, het neemt een aanloop, het staat op het punt te vertrekken. Die metafoor van het leven als een reis is hoegenaamd niet nieuw, maar onder de talentvolle pen van Wuck ontstaan toch tal van originele beelden. Zo valt op hoe die intentie toch paradoxaal blijkt; net zoals zee en wind is ze niet zomaar positief te interpreteren, maar doet ze aarzelen. Dat wordt nog versterkt door de relatieve outsiderpositie van het ik, dat zich vaak ironisch uitlaat over de mensenkudde die lijdt aan een gebrek aan initatief en zelfbewustzijn.
 
Dat bewustzijn, dat in deze poëzie aarzelend wordt geanalyseerd, leidt echter evenzeer tot een gevoel van depressie en passiviteit. In die zin lijkt deze bundel zelfs een stuk tragischer dan het debuut. Kira Wuck blijft retorisch sterk en bij momenten theatraal van toon maar ze toont zich van langsom meer kwetsbaar en broos. Die haast contradictorische gevoelens weet zij veelal om te zetten in levenskrachtige poëzie, opzwepend van ritme maar tegelijk verstillend als de getijden van de zee.  
 
Kira Wuck: De zee heeft honger, Podium, Amsterdam 2018, 53 p. ISBN 9789057598647. Distributie Elkedag Boeken 

deze pagina printen of opslaan