Misdaad

BOEKEN NR. 8, SEPTEMBER 2019

Daniel Cole: De wolven

door Karen Vandyck

Hoe moeilijk het is om een trilogie waardig af te sluiten, bewijst de Brit Daniel Cole. Zijn debuut Ragdoll was in 2017 nog een van de spannendste en origineelste thrillers van het jaar en met Marionet volgde een jaar later een tweede deel dat niet voor zijn voorganger moest onderdoen. In het derde deel, De wolven, rondt Cole het verhaal rond rechercheur William Fawkes af, maar dit verhaal blijft iets minder plakken dan dat uit de vorige twee delen.
 
Na de gebeurtenissen in Marionet is voormalig rechercheur William ‘Wolf’ Fawkes op de vlucht. Er hangt hem een zware gevangenisstraf boven het hoofd omdat hij tijdens het onderzoek naar de lappenpopmoordenaar stevig zijn boekje te buiten ging. De zelfmoord van zijn voormalige collega Finlay Shaw is voor Wolf het sein om zich aan te geven. Wolf gelooft niet dat Shaw zelfmoord heeft gepleegd en laat zich in ruil voor informatie inrekenen. Van hoofdcommissaris Christian Bellamy, een oude vriend van Shaw, mag Wolf de zaak onderzoeken mits hij daarna braaf zijn straf uitzit in de gevangenis. Tijdens het onderzoek ontmoet Wolf een aantal oude bekenden zoals hoofdinspecteur Emily Baxter en privédetective Alex Edmunds.
 
Het is niet aan te raden aan De wolven te beginnen zonder de twee voorgaande boeken gelezen te hebben. Cole legt immers weinig uit wat er in Ragdoll en Marionet gebeurd is, zodat het zelfs als je de voorgeschiedenis kent, af en toe moeilijk is om het verhaal te volgen. Een belangrijk deel speelt zich bovendien af in 1979, waardoor er ook regelmatig tijdsprongen worden gemaakt. Het duurt dus een tijdje eer je alles weer op een rijtje hebt, maar ondertussen is het onderzoek naar de zelfmoord van Shaw al volop bezig.
 
Met William Fawkes en Emily Baxter heeft Daniel Cole twee uiterst interessante personages gecreëerd. Beiden waren al eens het hoofdpersonage in de vorige twee delen, en in De wolven komen ze elkaar opnieuw tegen. Baxter is intussen gepromoveerd tot hoofdinspecteur, maar is nog steeds even onconventioneel en handelt als een olifant in een porseleinwinkel. Dat botst regelmatig met de briljante, maar eigenwijze Wolf die op een of andere manier vaak zijn zin weet te krijgen. Omdat ze de waarheid willen blootleggen voor Shaws weduwe Maggie duiken Wolf en Baxter in de onderwereld van Londen. Daarbij ontdekken ze dat hun eigen politiekorps niet gespaard wordt van corruptie en dat het onderzoek vanuit hun eigen rangen wordt gesaboteerd.
 
Omdat je al voor de grote finale weet hoe de vork in de steel zit, mist De wolven aan het einde spanning. Wanneer en hoe de dader geklist zal worden, is in dit boek de grote onthulling. Pluspunten zijn de intelligente stijl van Cole die niet alles hapklaar aan de lezer aanbiedt (hoewel dit soms ook een minpunt kan zijn). Cole weet ook steeds een vleugje humor in zijn boeken te smokkelen en dit is ook in De wolven het geval. Hoewel De wolven het minst geïnspireerde verhaal uit de trilogie is, is het toch jammer dat de lezer afscheid moet nemen van William Fawkes en Emily Baxter.
 
Daniel Cole: De wolven, Luitingh Sijthoff, Amsterdam 2019, 346 p. Vertaling van The Wolves. Ragdoll Book 3 door Josee Koning en Rob Oostenrijk. ISBN 9789024576029. Distributie: VBK België

deze pagina printen of opslaan