Vertaald proza

BOEKEN NR. 10, NOVEMBER 2019

Piotr Pazinski : Het pension

door Lukas Vanacker

Een jonge kerel reist met de trein naar een pension in een klein stadje buiten Warschau, waar de laatste generatie Holocaustslachtoffers woont. Toen zijn oma nog leefde, bracht hij hier veel tijd door. Nu keert hij terug naar het pension om herinneringen op te rakelen. Het pension is het derde boek van de Poolse auteur Piotr Pazinski. Na twee boeken over de fictiewerken van James Joyce waagde hij zich in 2009 aan zijn eerste roman, Pensjonat.
 
Pazinski (46) is diep verworteld in de joodse cultuur. De journalist werkt voor het joodse magazine Midrash in Warschau. Kenners van religie krijgen dankzij Het pension zonder twijfel een prachtig inzicht in de joodse cultuur. Maar het veelvuldige gebruik van joodse begrippen, die in de voetnoten kort worden toegelicht, maakt het boek moeilijk verteerbaar voor wie minder op de hoogte is van de joodse geschiedenis.
 
Het boek kent weliswaar enkele grappige en vertederende passages. Zoals over de oude pensionbewoner Leon, die elke dag een Siberische douche met ijskoud water neemt, en nadien -- ‘Een, twee, een, twee!’ -- aan ochtendgymnastiek doet. Maar na een veelbelovend begin zakt Het pension als een pudding in mekaar. De grote herinneringen die Pazinski oproept, zijn vaag. De personages van de bejaarde inwoners van het pension worden nooit goed uitgediept. Het onvermijdelijke en interessantste onderwerp, de Holocaust, duikt amper op.
 
De lezer wacht op de ultieme ontknoping, die nooit komt. Voortdurend duiken weinig spannende verwijzingen op naar de tocht door de woestijn. ‘Oude tijden’, bromt een personage bits. ‘Wat valt daar nou nog over te vertellen’. Nagel op de kop. ‘Ik wilde u nog één ding vertellen’, zegt een personage helemaal aan het einde. Maar zelfs dan komt er niets. Ook het erg poëtische taalgebruik vraagt veel van de lezer. ‘De wereld ademde de harsige lucht diep in, met krachtige teugen, en overal bruiste het leven in al zijn verschijningsvormen’.
 
Het pension lijkt zo te zijn uitgegroeid tot een Europees prestige- of subsidieproject. Het boek kreeg een belangrijkste Poolse prijs en de Literatuurprijs van de Europese Unie, een onbekende prijs die elk jaar meer dan tien auteurs krijgen. De Europese Commissie financierde de zeer vlotte vertaling van uitgeverij De Geus, die het boek een mooie uitgave bezorgde. Het pension maakt deel uit van de lovenswaardige reeks ‘Lees Europees’ die uitgeverij De Geus opzet. Maar grote Europese literatuur is dit boek zeker niet.  
 
Piotr Pazinski: Het pension, De Geus, Amsterdam 2019, 171 p. ISBN 9789044541274. Distributie L&M Books 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri