Tiener Evie Cormac zit al zes jaar in de gesloten jeugdinstelling
Langford Hall. Daar werd ze opgenomen toen ze uitgehongerd en verwaarloosd werd
aangetroffen naast het vastgebonden lijk van haar ontvoerder. Niemand kent de
echte identiteit van het meisje, ze werd niet opgegeven als vermist en ook een
DNA-test leverde niets op. Zelfs over haar leeftijd kan men geen consensus
bereiken. Verschillende psychologen en psychiaters bijten de tanden stuk op
haar zaak, maar Evie Cormac blijft een gesloten boek. Na zes jaar beweert ze echter
dat ze achttien en dus meerderjarig is, en de gesloten instelling wil verlaten.
Forensisch psycholoog
Cyrus Haven wordt aangesteld om te bepalen of Evie klaar is om terug in de
maatschappij te komen. Haven schreef zijn scriptie over waarheidstovenaars, of
mensen die kunnen zien dat iemand liegt. De conclusie van Havens onderzoek is
dat zulke mensen niet bestaan, maar wanneer hij Evie Cormac ontmoet, slaat de
twijfel snel toe. De jonge vrouw intrigeert Haven, en hoewel hij haar verhaal
niet altijd lijkt te geloven, besluit hij zich toch over Evie te ontfermen.
Ondertussen werkt hij samen met de politie van Nottingham aan de moord op de
jonge kunstschaatster Jodie Sheehan, die na een nachtje uit niet thuiskomt en
een dag later vermoord wordt teruggevonden. De politie pakt al snel een
verdachte op, maar Haven twijfelt aan diens schuld. Evies gave om de waarheid
te zien blijkt zo al snel heel erg nuttig.
Meisje
zonder verleden is de
veertiende thriller van de Australische journalist Michael Robotham, en de
eerste met Cyrus Haven en Evie Cormac in de hoofdrol. Dit boek is het begin van
een nieuwe serie rond de psycholoog en de mysterieuze Cormac. In die zin
is het niet verrassend dat Robotham schaars is met details over het verleden
van Cormac en heel wat informatie opspaart voor latere delen. Wat we wel weten,
is dat Evie een beschadigd persoon is met een vreemde loyaliteit tegenover haar
ontvoerder. Ze is niet gewend aan gezelschap, en houdt de hulpverleners en
andere bewoners in de instelling op afstand met agressie en apathie.
Het is niet
verwonderlijk dat Evies zaak psychologen intrigeert en Cyrus Haven is de
zoveelste in het rijtje die mag proberen tot haar door te dringen. Het verhaal
achter de grote tatoeage met vleugels op Havens rug houdt Robotham nog even
geheim, maar dat Havens ouders en zus vermoord werden door zijn eigen broer,
komen we wel al te weten. Ook Haven is dus niet ongeschonden uit het leven
gekomen. Feit is dat Haven en Cormac een merkwaardig, maar boeiend duo vormen.
Om de beurt komen beiden als verteller aan bod zodat je het verhaal afwisselend
vanuit hun standpunt beleeft en leert hoe beide personages over elkaar denken.
Je ziet hun band groeien met het omslaan van elke pagina.
Het bovennatuurlijke element van de ‘waarheidstovenaars’
verwacht je niet meteen in een thriller van Michael Robotham, maar het stoort
ook niet. Hopelijk blijft dit in de volgende delen ook op de achtergrond ten
voordele van de bijzondere relatie tussen Evie en Haven. Dat Robotham kan
schrijven en een spannend verhaal kan vertellen, bewijzen zijn voorgaande
dertien thrillers en de literaire prijzen die hij reeds gewonnen heeft. Met
Cyrus Haven en Evie Cormac heeft hij alvast een bijzonder duo gecreëerd dat
doet uitkijken naar meer.
Michael Robotham: Meisje zonder verleden, Cargo, Amsterdam 2019, 397 p. Vertaling van Good Girl, Bad Girl door
Daniëlle Stensen. ISBN 9789403177304. Distributie Standaard Uitgeverij
deze pagina printen of opslaan