Misdaad

BOEKEN NR. 2, FEBRUARI 2022

Koen D’haene: Rots

door Jooris van Hulle

In nauwe samenhang met zijn eerder verschenen romans ‘IJs en Zand schreef Koen D’haene met Rots een treffend sluitstuk voor wat beschouwd kan worden als een trilogie rond de centrale personages Sarah en Mats. Hoe beiden omgaan met hun gezamenlijk verleden wordt vooral bepaald door wat zij angstvalling voor anderen verzwijgen. Het wisselende verhaalperspectief – de lezer volgt het verhaal via respectievelijk Sarah en Mats – laat zien hoe ingewikkeld het kluwen van leugens uiteindelijk is geworden voor beiden. Bedenking van Sarah hierbij:  
‘Is het mijn fout of die van hem dat wij twee in een web van leugens zijn verstrikt? Dat ons leven een puinhoop is geworden? Ik hielp zijn eerste Sarah niet uit de afgrond, maar liet dat achterwege omdat hij me had verleid en wij twee alleen wilden zijn. Jaren later liet ik hem achter in de kloof, maar dat was omdat ik wist dat dat hij van plan was mij er achter te laten.’
 
Wat Sarah hier naar voren haalt, sluit aan bij de aan Rots voorafgaande romans en laat aanvoelen hoe beiden elkaar in een soort van wurggreep houden omdat zij maar al te goed beseffen dat de fouten (lees: ‘misdaden’) die ze samen hebben begaan, hun verdere leven hypothekeren.
 
Op het omslag staat vermeld dat het gaat om een ‘psychologische misdaadroman’. D’haene graaft diep in het gemoed van zijn personages. Op de klassieke speurder, al of niet bijgestaan door overijverige agenten, blijft het voor de lezer vruchteloos wachten. Handig weet D’haene de zoektocht naar de waarheid te kaderen binnen het relaas over een ogenschijnlijk rimpelloos vakantiereisje dat Sarah en Mats – en zij hebben wel overduidelijk hun redenen om weg te vluchten uit Oostende – samen met hun vrienden Jan en Joke maken naar de Ardennen. Het verblijf in Remouchamps in de zomer van 2019 vormt het breed uitdijende kerndeel van de roman.  
 
Het is in de eerste plaats Jan die laat aanvoelen dat hij zich vragen stelt rond Mats en Sarah. Hij is het die gaandeweg het verhaal zowel Mats als Sarah aan het twijfelen brengt. Hoe Sarah finaal reageert en daarmee ook bij Mats een wending teweegbrengt die naar een verrassend en aangrijpend slot voert, maakt in wezen de essentie uit van Rots. En dat ook anderen hun rol komen opeisen, heeft te maken met wat ooit in het verleden heeft meegespeeld, zeker dan op Schiermonnikoog in 2015 (in de proloog wordt daar even aan herinnerd). Zo haakt alles ineen in deze vlot geschreven roman die hoofdzakelijk gedragen wordt door gesprekken.
 
‘Ik ben niet wie ik ben’: dat Sarah op zeker moment deze idee voor zichzelf formuleert, laat zien hoe belangrijk het ik is en blijft voor de personages die ertoe veroordeeld blijven hun ware ik achter zich te laten.  
 
Koen D’haene: Rots, Letterrijn, Leidschendam 2021, 274 p. ISBN 9789493192171

deze pagina printen of opslaan