9+
- Een inmiddels algemene uitspraak over onze wereld, is dat er meer bekend is
over de maan dan over de diepzee. Naar schatting is negentig procent van de
dieren die onder water leven nog niet ontdekt. We kunnen nog zoveel leren over
en van onze eigen zeeën ‘In zo’n gigagrote oceaan is het simpel
verstoppertje spelen’, zegt de Matthijs Meeuwsen hierover in de
inleiding van Een slijmzoen voor je oma. De tofste zeedieren die
niemand kent. De ondertitel is een mooie uitdaging voor iedereen die het
boek wil gaan lezen. Vooraf hoop je dat je vást wel een aantal dieren kent,
maar dit zou nog wel eens tegen kunnen vallen.
De kleurrijke, natuurgetrouwe
illustraties van Paco Vink helpen wel bij het herkennen van een aantal wezens
die zo uit een sciencefiction film zijn aan komen zwemmen. De beelden zijn een
verrijking voor de tekst. Sommige dieren zou je best eens van dichtbij willen
bekijken. Van andere dieren ben je blij dat je ze niet zomaar tegen zult komen.
Veel van de beesten uit de diepzee, kunnen vanwege drukverschil niet naar boven
komen. In het echt zul je een deel van de dieren uit dit boek mede daarom nooit
tegenkomen. Wat een feest dat de lezer hen nu alsnog kan leren kennen.
Ieder hoofdstuk start
met een illustratie. Dan wordt de lezer overspoeld met boeiende informatie.
Stoppen met het lezen van dat hoofdstuk blijkt vervolgens eigenlijk onmogelijk.
Want hoe loopt het af voor de ‘zwaarbewapende pistoolgarnaal die de schrik is
van elk rif’? Of hoe zit het eigenlijk met de naamgever van dit boek? ‘De
slijmprik met zijn enge sprieten en akelige tanden’. Een dier dat al 300
miljoen jaar niet veranderd is, 36 uur zonder zuurstof kan, vissenkieuwen
dichtslijmt en voorouder is van alle schepsels met een skelet. Of de
koekjessnijder, die zijn tandafdrukken in haaien, walvissen en zeeolifanten
achterlaat. Angstaanjagend!
Er wordt gelukkig afgewisseld met dieren waar je minder
angstig van wordt, maar die even indrukwekkend zijn. Zoals de warana, een
zeeschildpad die vijftien jaar lang precies onthoudt waar ze geboren is, zodat
ze daar haar eigen eieren ook kan leggen als ze oud genoeg is. Of het
zeepaardje met zijn meekleurende camouflagecellen en handige krulstaart, dat
maar anderhalve meter per uur kan zwemmen en eten dat toevallig langskomt vlug
naar binnen slurpt.
De informatie beperkt zich niet tot enkel het dier waar het hoofdstuk
over gaat, maar ook de leefomgeving en de dieren waarmee ze samen leven komen
langs. Ieder hoofdstuk bevat tot slot een klein kader, waarin een nog een
weetje wordt uitgelicht.
Matthijs Meeuwsen is journalist en schrijft voor National
Geographic Junior en Wild van Freek. De heldere, humoristische en
soms populaire taal uit zijn kinderboekendebuut, past goed in dat rijtje. De
stijl varieert door het boek heen. Met hier en daar een grappige dialoog of een
fictief interview met of over een dier. Deze opzet doet bij vlagen denken aan
de literaire non fictie van Bibi Dumon Tak of Edward van de Vendel.
Fans van het dierenrijk, kunnen smullen van Een
slijmzoen voor je oma. Hopelijk is Meeuwsen al begonnen aan zijn volgende
boek.
Matthijs Meeuwsen
en Paco Vink. Een slijmzoen voor je oma. De tofste zeedieren die niemand kent, Querido,
Amsterdam 2023, 157 p. : ill. ISBN 9789045128160. Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan