4+ - Heb jij
misschien Olifant gezien? (Gottmer
2023), het eerste prentenboek van de Britse illustrator David Barrow,
was meteen een schot in de roos. Een donker jongetje en zijn kleine witte hond
spelen thuis verstoppertje met een olifant. Dat levert hilarische taferelen op omdat
het voor een olifant nu eenmaal onmogelijk is om zich onzichtbaar te maken. In
2015 mocht Barrow voor dit boek de Sebastian Walker Award voor de meest
veelbelovende kinderboekenillustrator van Groot-Brittannië in ontvangst nemen.
In 2018 kreeg het boek ook nog een Zilveren Penseel en een jaar later stond het
in de Prentenboek Top Tien van CPNB.
In de opvolger Heb jij misschien Dinosaurus gezien? gaat het verstoppertje spelen
verder. Het jongetje leest in de krant dat er een dinosaurus in de stad gespot
is. Van in het begin is duidelijk dat hij en de olifant gefascineerd zijn door
dinosaurussen. Ze maken stapels kleurige tekeningen van dino’s en hangen de
mooiste op in hun keuken, als ontbijt eten ze ‘dinopops’. Ze nemen dan ook
onmiddellijk de bus naar de stad en gaan op zoek. Ze doorkruisen het centrum,
zoeken bij het museum, kijken in de buurt van de metro en vragen rond bij het
skatepark. Op elke illustratie zie je overduidelijk een deel van een
gigantische groene dino, maar het drietal lijkt hier naast te kijken. Wanneer
ze uiteindelijk naar de top van een berg klimmen om een goed uitzicht over de
stad te hebben, maakt de dino hen duidelijk dat ze op zijn rug zitten. Grappig
dat juist op dit punt in het verhaal nog eens benadrukt wordt hoe moeilijk de
zoektocht kan zijn ‘als je echt een dinosaurus wilt zien…’ Op de laatste
illustratie ziet de lezer immers dat het stadscentrum boordevol dinosaurussen
zit, in alle kleuren en maten.
Barrow brengt Londen op een bijzondere manier in beeld. In
het stadscentrum hangt een mysterieuze sfeer doordat de hoge gebouwen rondom de
drukke straten ingekleurd zijn in feeërieke blauwgroene en paarsachtige tinten.
Een plompe groene poot wordt zichtbaar bij de winkel op de hoek terwijl het jongetje
en zijn vrienden net oversteken naar de andere kant van de straat. Twee van de
statige Griekse zuilen uit het voorportaal van het museum zijn duidelijk de
poten van een dinosaurus. Het jongetje leunt er nietsvermoedend tegen, terwijl
hij onderzoekend om zich heen kijkt. Een mooi detail hier is het kleine verhaal
van de stadsduif . Zij merkt de dino wel op en probeert dit met drukke gebaren tevergeefs
aan de hond duidelijk te maken.
De inkijk die Barrow
geeft in de metrowagon toont een vanzelfsprekende diversiteit. Links zitten een
kaalgeschoren meisje met een groene hanenkam en meerdere piercings, een magere
man in een joggingpak met een koptelefoon, een kromgebogen vrouwtje met een
wandelstok, een forse vrouw met donkere huidskleur en een Indische man met een
paarse tulband samengepakt op een lange bank. De laatste zit half verstopt
onder het oor van de olifant, die bijna de volledige rechterhelft van die bank
én van het blad inneemt. Helemaal in een hoekje van de illustratie zit het
jongetje. De man met de koptelefoon kijkt met ogen vol angst naar de olifant.
De donkere vrouw bekijkt het dier eerder nieuwsgierig. En plots vraag je je af
of je zelf wel ruimdenkend genoeg bent.
David Barrow: Heb jij misschien
Dinosaurus gezien, Gottmer, Haarlem 2023, 32 p. : ill. ISBN 9789025778460.
Vertaling van Have You Seen Dinosaur door J.H. Gever. Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan