14+ - Hoewel er
een aantal goed bekeken films is gemaakt over het leven in de DDR en vlak na de
val van de muur, zijn er maar weinig boeken geschreven over dit recente
hoofdstuk uit de geschiedenis. En nog minder jeugdboeken. En dat terwijl de
setting zich zo goed leent voor het thematiseren van belangrijke waarden.
Politieke waarden, zoals vrijheid van denken, vrijheid van meningsuiting,
keuzevrijheid en bewegingsvrijheid. En sociale waarden, zoals vertrouwen,
familie, vriendschap en liefde. Tegelijkertijd levert de bouw van de muur, het
leven erachter en de val alle ingrediënten voor een spannende plot. Aline Sax
weet het in Grensgangers te
combineren tot een meeslepend verhaal over drie generaties DDR-bewoners; hoe de
muur een familie uiteensloeg.
Julian, Marthe en Sybille zijn familie. Alle drie
vertegenwoordigen ze een ‘muurgeneratie’: Julian de generatie die net volwassen
is als de muur gebouwd wordt, Marthe de generatie die het langst achter de muur
leeft en Sybille de generatie die net volwassen is als de muur valt. Alle drie
hebben ze een andere verhouding tot de muur en het regime waar de muur symbool
voor staat. Geen van drieën ontkomt aan zijn splijtende kracht.
Het eerste deel van
het boek komt nog wat houterig op gang. Julian woont in het Oosten van Berlijn,
maar werkt in het Westen en wordt daarom ‘grensganger’ genoemd. Door zijn
contacten met collega’s en de vrienden die hij in het Westen maakt, vervreemdt
hij langzaam maar zeker van de ideologie van het Oosten. Wanneer hij een
West-Berlijns vriendinnetje krijgt gaat hij ook de manier van leven in het
Oosten met andere ogen bekijken: de gebouwen zijn armoedig, voor de winkels
staan lange wachtrijen, het eten is saai. Wat is er eigenlijk zo mooi aan het
communisme? Sax neemt net te weinig tijd om Julians beleving van het Westen en
de vervreemding van zijn familie te beschrijven. Wanneer de muur in 1961 wordt
gesloten neemt hij wel erg snel het besluit om te vluchten. De grenswachter die
hij nog van vroeger kent en hem tegenwerkt is zwart-wit neergezet. En dan
pleegt Julian ook nog per ongeluk een moord. De vlucht wordt spannend
beschreven, maar dit eerste deel berust toch vooral op sensatie.
Dat wordt anders
vanaf deel twee. Hierin volgen we Marthe, die zich in 1977 nauwelijks nog
herinnert dat de muur er niet stond. Samen met haar broer Florian zit ze in een
leesclub die verboden boeken leest. Ze droomt over verzet en vergelijkt
zichzelf met Sophie Scholl, een jonge verzetsstrijdster uit de Tweede
Wereldoorlog. Wanneer een nieuw lid in de leesclub wordt geïntroduceerd raakt
wat eerst slechts gedachten en gefluisterde overwegingen waren in een
stroomversnelling. Marthe, haar broer en het nieuwe lid drukken pamfletten met
oproerende leuzen en verspreiden deze. De ondertoon van dit tweede deel wordt
gevormd door het wantrouwen dat er tussen iedereen heerst. Tussen de leden van
de leesclub, tussen Marthe en haar vrienden, zelfs tussen Marthe en haar familie.
Sax weet de spanning die dit oplevert zinderend op te voeren als Marthe en
Florian worden opgepakt en Marthe tijdens de verhoren zelfs haar moeder gaat
verdenken.
Voor
Sybille, over wie het derde deel vertelt, speelt politiek aanvankelijk
nauwelijks een rol. Zij heeft zich geschikt in het systeem en probeert daar
gewoon het beste van te maken. Dat valt niet mee wanneer je voor je demente opa
moet zorgen. Als haar oma in coma raakt, komt de muur toch weer in beeld.
Sybille wil proberen haar oma in een westers ziekenhuis te krijgen, waar ze
hopelijk beter behandeld kan worden. Ze probeert brieven over de muur te
smokkelen, maar dit heeft geen succes. Wanneer de verdwenen gewaande Marthe
plotseling opduikt, lijkt zich een mogelijkheid voor te doen. Maar met Marthe
steekt ook het wantrouwen weer de kop op. Want waarom heeft Marthe twaalf jaar
lang niets van zich laten horen, terwijl haar moeder zwaar depressief was door
de verdwijning van haar kinderen? Waarom zingt opa nazistrijdliederen? En wie
stuurt die vreemde kaarten met verzetsleuzen? Langzaam laat Aline Sax ook haar
derde personage verstrikt raken in het politieke systeem waar zij zich zo lang
aan conformeerde. Langzaam laat Aline Sax ook haar verscheurd raken door de
geschiedenis die haar familie uit elkaar heeft geslagen.
Waar de eerste twee delen
hoopvol eindigen, laat het einde van het laatste deel niet veel licht achter.
Met de val van de muur is er voor Sybille weinig opgelost. Ook voor de lezer
bestaan er nog veel raadsels en vragen, veel plotlijntjes blijven open. En dit
is precies de kracht van het boek. Terwijl het verhaal wordt voortgestuwd door
de zucht te weten hoe het afloopt, laat Aline Sax juist met het einde zien dat
het nooit afloopt. Dat de bressen die de muur heeft geslagen niet ophouden bij
het afbreken ervan.
Leuven : Davidsfonds, 2015, 392 p. ISBN
9789059086593
deze pagina printen of opslaan