4+ - Muis heeft
een probleem. Hij heeft maar één stoel in huis daarop zit een dikke ijsbeer.
Muis wil zelf op de stoel zitten en doet alles wat hij kan om de ijsbeer eraf
te krijgen. Eerst duwt hij hem een paar keer. Dan klimt hij op een trap en
schreeuwt tegen de indringer. Muis probeert hem zelfs naar zijn hol te lokken
met een peer. Maar wat hij ook probeert, de ijsbeer negeert hem en blijft
onverstoorbaar op de stoel zitten. Opeens beseft Muis dat die ijsbeer het recht
heeft om zich zo te gedragen, omdat hij een beschermde diersoort is. Dat is de
spreekwoordelijke druppel: Muis wordt woest en vertrekt. Voor de ijsbeer is de
lol eraf zonder tegenstrever en hij gaat terug naar zijn iglo. Groot is zijn
verbazing als hij Muis daar in zijn bed aantreft.
Dit verhaal schetst een
terugkerend probleem in elke kleuterklas. Een stuk speelgoed wordt veel
aantrekkelijker als je er met twee om wedijvert. Wanneer één van beide partijen
de strijd staakt, verliest dat speelgoed zijn aantrekkingskracht en ligt het
verlaten in een hoekje. Vaak ontstaat daarna een nieuwe strijd, met een ander
object als inzet. De tekst op rijm geeft het verhaal een extra humoristisch
tintje. Het rijm zorgt bovendien voor een prettig (voor)leesritme, zoals we dat
van een vertaling van Bette Westera mogen verwachten. Veel zinnen rijmen op
‘beer’. Zo wordt ook in de klanken duidelijk dat de beer haast alle mentale
ruimte in het hoofd van Muis inpikt. Wanneer de ijsbeer in zijn iglo aankomt,
wordt de situatie mooi gespiegeld en rijmt de zin op ‘muis.’ Nu zit het hoofd
van de ijsbeer barstensvol muizenissen. Het eenvoudige taalgebruik is afgestemd
op jonge kleuters. Er zijn enkele woorden, die niet meteen tot hun basiswoordenschat
behoren(negeren, hork, een beschermde beer, sfeer), maar binnen de context van
het verhaal en met een beetje hulp van volwassenen worden ze snel duidelijk.
Muis en de
ijsbeer worden meestal lijnrecht tegenover elkaar getekend op een dubbel blad.
De achtergrond is effen en heeft in elke illustratie een andere kleur. Naast
het duo zelf worden enkel de attributen die ze in hun strijd gebruiken
afgebeeld. De tekeningen zijn met heldere, gevarieerde tinten ingekleurd. De
prenten maken geen overladen indruk, zodat de kleuters zich kunnen focussen op
de hoofdzaak: twee individuen die allebei hun slag willen thuishalen op hun
manier. Ze zullen smullen van de humoristische details, zoals bijvoorbeeld de
prent van de ijsbeer die ontspannen op zijn smartphone zit te tokkelen Wanneer
Muis explodeert heeft zijn getergde snoet met wijd opengesperde mond en
dichtgeknepen ogen haast iets menselijks. De rode achtergrondkleur weerspiegelt
zijn humeur perfect, net als de extra grote witte tekst die de hele bladzijde
vult. Kleuters hoeven die letters niet te kunnen lezen om te begrijpen Muis
hier écht boos is. Elke kleuter zal zich stilzwijgend in dit tweetal herkennen,
nu eens in Muis, dan weer in de ijsbeer. Minder evident is het om die egocentrische
trekjes bij jezelf ook openlijk toe te geven.
Haarlem
: Gottmer, 2015, [28] p. : ill. Oorspr. titel: There's a bear on my chair.
ISBN 9789025760717
deze pagina printen of opslaan