Peuters en kleuters

Drew Daywalt, Oliver Jeffers (ill.): De krijtjes staken

door Coosje Van der Pol

5+ - De kleurkrijtjes zijn met twaalf in een doosje en staan altijd paraat voor het maken van een tekening. Blauw voor de lucht, rood voor brandweerauto’s en zwart voor de lijnen om de figuren. Tot het op een dag genoeg is voor de krijtjes. In twaalf handgeschreven brieven leggen ze hun eigenaar uit dat ze zich afgestompt, versleten, opgebruikt of juist ondergewaardeerd voelen. De krijtjes staken! Op de bladzijden naast de protestbrieven staan kindertekeningen en kleurplaten, gemaakt met kleurkrijt natuurlijk. De brieven zijn op een grappige manier boos en mopperig. Het beige krijtje is het zat om ‘lichtbruin’ of ‘geelbruin’ genoemd te worden. 'Ik ben BEIGE en daar ben ik trots op'. Het blauwe krijtje schrijft dat hij blij is dat hij de lievelingskleur van zijn eigenaar is. 'Het was heerlijk om al die oceanen, meren, rivieren, regendruppels, regenwolken en heldere luchten blauw te mogen kleuren'. Maar hij vindt minder fijn dat hij daardoor kort geworden is, zo kort zelfs dat hij niet meer over de rand van de krijtjesdoos kan kijken. Blauw krijtje eindigt zijn brief met de vraag om een poosje met rust gelaten te worden.
De jongen van wie de krijtjes zijn, is niet ongevoelig voor de klachten van zijn kleurgerief. 'Arme Teun …', zegt de verteller van het verhaal meelevend, 'hij had zo’n zin om te kleuren, maar hij wilde ook dat zijn krijtjes gelukkig waren'. Teun bedenkt een bijzondere oplossing voor het probleem. Hij schuift alle vaste kleurgewoontes aan de kant en werkt met een nieuw kleurenpalet. Geelgroen voor de lucht, oranje voor een walvis, groen en (een beetje) blauw voor Sinterklaas en rood voor een olifant. Zijn juf kan het nieuwe kleurgebruik wel waarderen en beloont de tekening met een tien.
Dit vierkante prentenboek oogt fris door de witte achtergronden waartegen de brieven, kindertekeningen en kleurplaten goed tot hun recht komen. De schutbladen zijn versierd met nonchalant geschikte kleurkrijtjes. Enkele bladzijden bevatten foto-illustraties, bijvoorbeeld van het netjes bijeengebonden stapeltje brieven dat Teun in zijn tas vindt. De realistisch uitziende, handgeschreven brieven prikkelen de nieuwsgierigheid.
Drew Daywalt, de Amerikaanse auteur van The Day The Crayons Quit, zoals dit boek oorspronkelijk heet, zat na te denken over het verhaal dat hij wilde gaan schrijven (het zou zijn debuut worden), toen zijn oog viel op een doos krijtjes. Hij kon er niet naast kijken hoe ongelijk die krijtjes waren gebruikt. Wat zouden ze te vertellen hebben wanneer ze daarover konden praten? Het idee voor een verhaal was geboren. De Australische Amerikaan Oliver Jeffers, die al een reeks prentenboeken op zijn naam heeft staan, zorgde voor de beelden bij het verhaal. Daarbij kreeg hij hulp van zeven kinderen. Hun tekeningen zijn in het boek opgenomen en onnadrukkelijk vermengd met het werk van Jeffers. De humoristische teksten van de brieven blijven goed overeind in de vertaling van Koos Meinderts.

Drew Daywalt, Oliver Jeffers (ill.), De krijtjes staken, Fontein Utrecht, 2014, 36 p., ill. € 13,99. ISBN 9789026136757. Vert. van: The day the crayons quit door Koos Meinderts. Distributie: Veen Bosch en Keuning

Oorspronkelijk verschenen in de Leeswelp 2014

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies



ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri