Vanaf zes jaar

Bart Meuleman, Paul Verrept (ill.): Mijnheertje Kokhals heeft een vriendje

door Els Van Steenberghe

8+ - Het gevaar aan pittige reeksen willen opstarten, is dat het eerste boek een soort pioniersrol vervult, waarvan de volgende halfzachte epigonen dreigen te worden. De boeken over Mijnheertje Kokhals beginnen met het derde deeltje Mijnheertje Kokhals heeft een vriendje lichtjes te wankelen tussen pionier en epigoon.
 
In het eerste boekje, kortweg Mijnheertje Kokhals (Afijn, 2002), schetsen auteur en theatermaker Bart Meuleman en vormgever Paul Verrept de levensloop van een integer ventje -- mager en kaal in regenjas en vilthoed -- dat overloopt van naïviteit en goedhartigheid binnen de kotszieke wereld waar hij tracht te leven. Hij beseft niet hoe eenzaam en uitzonderlijk hij is en hij begrijpt al helemaal niet waarom hij aan het einde van zo een vreemdsoortige dag moet kotsen. Hij verstaat zichzelf en de wereld niet. Elke dag opnieuw wandelt hij goedhartig door het leven om 's avonds alle ingeslikte en ondergane menselijke rottigheid -- van afgunst over haat tot onverschilligheid -- uit te kotsen. Omdat dat oplucht.
 
Ook het tweede boekje, Mijnheertje Kokhals krijgt bezoek (Afijn, 2003) gaat dezelfde toer op. Opnieuw vindt Meuleman in illustrator Paul Verrept een gedegen soulmate die de tekst van de nodige scherpe en tegelijkertijd aandoenlijke prenten voorziet. Mijnheertje Kokhals schrobt zijn huis en zichzelf tot alles blinkt en kraakt van netheid, want hij krijgt bezoek. Uiteindelijk blijkt het de bediende van de gasmaatschappij te zijn die de meterstand komt opnemen, die Mijnheertje Kokhals in zulk een verlangende euforie bracht. Lichtjes gek en wereldvreemd is dat kotsende heertje wel. Dat de bediende enkel nors is en de cake die Mijnheertje Kokhals met zoveel liefde bereid heeft, lomp binnenslokt, begrijpt Mijnheertje Kokhals niet. Na zijn vertrek kotst het heertje zijn plakje cake, koffie en nare ervaring terug uit. Maar zijn naïviteit én eenzaamheid blijven koppig in zijn hart genesteld.
 
En zo stapt Mijnheertje Kokhals gebogen het derde deel in: Mijnheertje Kokhals heeft een vriendje. Dit deel illustreert opnieuw de overheersende en onthutsende eenzaamheid en goedhartigheid waarmee Mijnheertje Kokhals zijn leven leeft zonder meer. Het herkauwt het thema dat in het eerste deel met verve werd aangezet. Op een van Mijnheertje Kokhals' talloze wandelingen doorheen zijn thuishaven emigreren de vakantiegangers tijdelijk naar de zon. Plots rolt hem een hondje voor de voeten dat uit een 'auto-naar-de-zon' werd gekieperd. Mijnheertje Kokhals en het beestje maken kennis en worden vrienden. Het heertje spalkt zijn zere pootje en samen beleven ze de tijd van hun leven. Ze maken plezier en genieten van elkaars gezelschap. Ze worden onafscheidelijk.  
 
Mooie liedjes duren niet lang. Wanneer de auto terugkomt van de zon, pikken de reizigers hun huisdier weer op en het beestje verlaat doodleuk zijn 'redder in nood'. De tintelende relatie tussen (te) karige woorden en de ontroerende en speelse prenten, kan niet verdoezelen dat de inventiviteit van beide auteurs een beetje geslonken is. De tekeningen voegen een subtiele zweem van dynamiek en ontroering aan de te sobere woorden toe zonder echter iets aan het zwaktepunt -- de structuur en fragiele verhaallijn -- te kunnen wijzigen. Een 'epigoon' is geen mislukking, maar doet wel uitkijken naar een nieuwe pionier. Mijnheertje Kokhals heeft een vriendje wandelt voort op de intrigerende cynische, zielige weg die het duo Meuleman en Verrept met hun personage zijn ingeslagen en levert een snelle maar indringende lees- en kijkervaring af voor jong en wat ouder. Stil, fijn maar krachtig plaatst het boek kanttekeningen bij de onhebbelijke, egoïstische en boertige manier waarmee mensen met andere levens omspringen. Er schuilt zoveel onzekerheid en ontevredenheid in deze reeks dat er zich in het volgende deel wel een spannende zijweg moet opdringen die de boeken weer kruidig en pikant op de sporen zet in hun oprecht koppige missie: de wereld met humor op haar schoonheid én lelijkheid wijzen.
 
Bart Meuleman, Paul Verrept (ill.): Mijnheertje Kokhals heeft een vriendje, De Eenhoorn, Wielsbeke 2006, 33 p. ill. ISBN 9789058383501
 
Oorspronkelijk verschenen in De Leeswelp 2006

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri