Peuters en kleuters

JEUGDBOEKEN NR. 1, JANUARI 2018

Kitty Crowther: Kleine nachtverhalen

door An-Sofie Bessemans

3+ - Terwijl in het spoor van Europalia Indonesië een tentoonstelling van Kitty Crowthers Jan Toorop. Het lied van de tijd door de Brusselse bibliotheekwereld trekt, tipte Edward Van de Vendel haar nieuwste Kleine nachtverhalen op zijn blog. Het boek open met een rijkgevuld landschap dat onmiskenbaar de signatuur van de Brits-Zweeds-Belgische illustratrice en ALMA-prijswinnares draagt. Potloodlijnen roepen een landschap van bos, planten en rotsen op, mysterieus en sprookjesachtig, hier badend in een fluorescerend roze gloed. Mama Beer en haar kleintje lopen over het pad naar huis. Zo druk volgetekend het woud, zo sober de slaapkamer waar Kleine Beer in bed wordt gestopt. Drie keer ‘alsjeblieft’ zeggen, betekent dat het kleintje om drie verhaaltjes smeekt, een verzoek dat Mama Beer zonder morren inwilligt. Maar de drie verhalen-in-een-verhaal leveren wel een heel lang boek voor het slapengaan op.  
 
Het eerste verhaal over de slaapbewaakster overtuigt het meest. Een dame met lang haar (dat de herinnering oproept aan Crowthers personage uit het gelijknamige Mama Medusa) loopt met een gong door het donkere bos. Bij elke slag van de gong stuurt ze een dier naar bed: de vis,  de mier… De steeds terugkerende ‘Donnnnng - Donnnnnnnng’ zorgt voor een passende herhaling en ritme in de tekst, dat de druk om te gaan slapen versterkt. Protest snoert de slaapbewaakster poëtisch in de kiem tot we alle dieren in de tekening in hun holletje of bij een ouder zien kruipen en na een twist valt ze uiteindelijk ook zelf in slaap. De haarborstel op de vloer is een leuke knipoog, net als de hakbijl en de veegborstel (creatief aan de slag na een kapbeurt?) die tegen de wand leunen.  
 
In het hoofdverhaal praten Kleine Beer en Mama Beer ook de twee volgende verhaaltjes (over Zhora met het zwaard en het mannetje Bo met zijn hoed) aan elkaar. De verhalen, de bezwerende taal en de sfeervolle prenten baden in een droomachtige sfeer en hebben alle drie iets met slapen te maken. Zo raakt Zhora, een roodkapje-achtig figuur, de weg kwijt na het braambessen plukken en brengt ze onverwachts de nacht door bij een vleermuis (niet toevallig een bloedzuiger?) genaamd Jacko Mollo. Bo kan dan weer niet slapen en doet een louterend uitstapje voor hij in dromenland raakt.  
 
Het is voor de personages vaak zoeken naar een juiste houding, naar een passend gemoed voor ze zich kunnen overgeven aan de slaap. Voor de lezer en voor Beertje in het hoofdverhaal is dat ongetwijfeld niet anders. De clou weggeven zou spijtig zijn, maar sta me toe te zeggen dat de verschillende verhalen mooi samenkomen in een scène die doet denken aan Crowthers En?. De laatste pagina geeft te denken dat Mama Beers inspiratie nog niet is uitgeput, hopelijk geldt hetzelfde voor die van Crowther.
 
Kitty Crowther: Kleine nachtverhalen, De Eenhoorn, Wielsbeke 2017, 76 p. ill. Vertaling van Sagor om natten door Siska Goeminne. ISBN 9789462912755

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri