Vanaf zes jaar

JEUGDBOEKEN NR. 7, JULI 2018

Kim Crabeels, Sebastiaan Van Doninck (ill.): De meest eenzame walvis ter wereld

door Jan Van Coillie

6+ - Kim Crabeels gaat duidelijk voor verhalen met een boodschap. In De meest eenzame walvis van de wereld staat die expliciet op de achterkant: ‘een ontroerend verhaal over vriendschap en de kracht van verbeelding.’
 
Hoofdpersonage is het meisje Lilja. Ze woont in een vuurtoren, waar ze zorgt voor het noorderlicht wanneer haar vader op reis is. Van zijn verre reizen brengt hij altijd schelpen mee. De grootste bewaart ze, de kleine gebruikt ze als schelpenpost om berichtjes te sturen naar haar vader. Zo voelt ze zich iets minder alleen. Elke morgen rent ze naar de oever om te kijken of haar vader nog niet terug is. Wanneer hij aanmeert met zijn onderzeeër is het feest. De mooiste momenten zijn wanneer hij verhalen vertelt uit zijn logboek. Altijd houdt hij dan het sterkste verhaal voor het laatst, wanneer hij weer moet afreizen. Dit keer zal het verhaal gaan over een onzichtbare reus, een walvis wiens lied niet door de andere walvissen gehoord kan worden, zodat hij altijd alleen zwemt. In haar verbeelding (of toch niet?) wordt de reus haar beste vriend en uiteindelijk brengt hij zelfs haar vader terug.
 
Op het spannendste moment nemen de illustraties het verhaal over, een knappe vondst waardoor de lezer kijker wordt en omgekeerd. De eenzame walvis krijgt zo een cruciale rol, verbeelding en werkelijkheid vervloeien waardoor een feestelijk einde mogelijk wordt met schitterend noorderlicht, gezelligheid en wonder. Zelfs op de feestelijke slotprenten domineren zwart, bruin, grijsblauw en wiergroen, een kleurenpalet dat Van Doninck als geen ander beheerst. Ze roepen de wonderlijke wereld in het Noorden sfeervol op. Geregeld wordt het verhaal onderbroken door illustraties over een dubbele pagina zonder tekst, ze zorgen voor rustpunten. Soms ook helpen de prenten om het verhaal te begrijpen. Dan beeldt Van Doninck bijvoorbeeld een beeld letterlijk uit, zo zie je Lilja als zeester in de acht armen van haar papa-inktvis, een beeld voor haar verlangen naar koestering.
 
Kim Crabeels verwerkt geregeld vergelijkingen in haar tekst, die in dit verhaal vaak te maken hebben met de zee: ‘niet veel later lig ik weer blij te glimmen als een parel in mijn schelp’ of ik lig nog wakker als streepjes rozig licht als wier op het water drijven.’ Dergelijke vergelijkingen passen in het verhaal en zijn goed te begrijpen door jonge lezers. Iets complexer zijn woordspelingen als de volgende: ‘Ik weet veel over vissen. Maar ik krijg kop noch staart aan jou.’ Maar ze kruiden het (voor)lezen wel, net als de het spel met klank in de opsomming van schelpennamen: ‘wulk, luipaardkegel, Japanse abalone, tritonshoorn…’
 
De klank- en beeldrijke taal, het warme verhaal en de dromerige prenten maken van De meest eenzame walvis ter wereld een hartverwarmend boek om bij weg te dromen.
 
Kim Crabeels, Sebastiaan Van Doninck: De meest eenzame walvis ter wereld, Lannoo, Tielt 2018, 72 p. : ill. ISBN 9789401452854 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri