Vanaf zes jaar

Ted van Lieshout, Sieb Postuma (ill.): Spin op sokken

door Chris Bulcaen

6+ - Zestien absurde gedichten serveert Ted van Lieshout ons in deze bundel, in een bijzonder smakelijke verpakking, verzorgd door Sieb Posthuma. Er gebeuren gekke dingen met dieren, fruit, knuffels en cijfers. Cijfers vormen trouwens een andere rode draad doorheen deze bundel: in bijna alle gedichten komen cijfers of een cijfermatig gegeven voor. Posthuma haalt die cijfers helemaal naar voren, niet alleen door de juiste aantallen van dieren en dergelijke te tekenen, maar ook door cijfers te verwerken in de lichamen en kledij van de personages. Zo krijgen we lakeien met een cijfer als buik, een jongetje met cijfers in zijn gezicht, stijfdeftige heren met cijfers op hun hoedje. In de schutbladen komen nog leuke dingetjes: cijfers als mensjes, in alle vormen en kleuren. Posthuma is op zijn sterkst als hij zijn kronkelige personages en voorwerpen in reeksen mag tekenen, en dat kan hij hier ten volle uit.
 
Grappige tekeningen dus, voor overwegend grappige gedichten. Sommige gedichten bestaan trouwens uit niet meer dan een grap: een spin op sokken die 'gewoon' boe roept of cijfers als lettergrepen ("1 2tal 3lingen 4t 5en6tig tot 7tig n8en feest... met 9 10ers die 11 zijn geweest"). Andere, sterke gedichten vertrekken van vertrouwde genres in de komische kinderpoëzie: een leuk aftelrijm in een gedichten over stoute kinderpoppen; een gedicht over olifantenjam dat sterk aan Annie M. G. Schmidt doet denken; een knappe, tegensprekelijke dialoog tussen een jongen en zijn opa over een zeepaardje; een bakerrijm over de westenwind. Van Lieshout brengt sterk geritmeerde teksten, maar ontsiert enkele gedichten toch wel met een overbodig, flauw coda. Het mooiste gedicht in deze bundel is dat over een kind dat er tegengestelde ideeën op na houdt over haar knuffelbeer. Het is een gedicht vol elkaar tegensprekende stemmen, dat perfect de complexe, veranderlijke gevoelswereld van kinderen oproept:
 
‘Mijn beer is dood, mijn beer is dood
Ik wou de eendjes voeren.
Mijn beer ging mee en wilde brood.
Hij is gesprongen in de sloot.
Ik ben voor beren veel te groot.
Mijn beer is dood, mijn beer is dood!
 
Er kwamen dertien eenden aan.
Die hebben hem toen kwaad gedaan.
 
Welnee, er was gesnater
Van eendjes in het water.
Ze kwekten en kwaakten wat
En hebben om zich heen gespat.
En beer, die werd een beetje nat.
We drogen hem en dat is dat.
 
Mijn beer is stout, mijn beer is stout.
Ik ga hem morgen temmen.
Dan voeren we de eendjes weer
En kan hij leren zwemmen.’
 
Ted van Lieshout, Sieb Postuma: Spin op sokken, Leopold, Amsterdam 2009, 25 p. : ill. ISBN 9789025852115. Distributie Standaard Uitgeverij

Oorspronkelijk verschenen in De Leeswelp 2009  

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri