Peuters en kleuters

JEUGDBOEKEN NR. 4, APRIL 2020

Jan De Kinder: Ridders kussen niet

door Robin van Elk

4+ - Rosalie ziet er stoer uit. Ze heeft een pet op en zit op een boomtak ver boven de grond. Ze tuurt onder haar naar Jef en weet wat ze wil: ‘IK GA JE NU KUSSEN!’, zegt ze vastberaden. ‘Neen!’: Jef moet daar niets van hebben en gaat er snel vandoor op zijn skateboard. Eigenwijze Rosalie geeft niet op en volgt hem van de skatebaan tot bij het stadspark - of zijn ze toch bij een kasteel in het woud?  
 
Ridders kussen niet is geschreven en geïllustreerd door Jan De Kinder. Kenmerkend voor zijn oeuvre is onder meer zijn voorliefde voor de kleur rood, krachtige sfeerscheppingen en duidelijke weergave van emoties. Dit prentenboek bevestigt dat wederom. Het boek opent toepasselijk met een dieprode kleur op de schutbladen; de kleur van de liefde. Jef is eerst terughoudend want jongens kussen niet. Volgens Rosalie is dat niet waar. Dan besluit Jef dat hij een ridder is en die kussen écht niet. Hij heeft weer ongelijk, ridders kussen wel. ‘Ik draag een helm. Ridders met een helm kussen niet.’ Misschien geen normale meisjes, denkt Rosalie, maar wel prinsessen en daar staat ze in prinsessenkleding, klaar om gekust te worden.
 
Na een tijdje spelen stuiten ze op een ouder stel zoenend in de bosjes. Rosalie en Jef kijken elkaar beduusd en verwachtingsvol aan, waarbij illustraties van verliefde stellen om hen heen geschetst zijn. Knap hoe De Kinder in deze spread alles wat er in de hoofden van de kinderen omgaat, weet te verbeelden. Verschrikt stormen de twee weg. Zo hadden ze het zich niet voorgesteld. Jef vindt vooral Rosalie haar neus mooi. Vooruit, haar schoenen zijn ook leuk. Ze is eigenlijk ook wel stoer met haar pet, en achterstevoren al helemaal. Rosalie is eigenlijk een held en die worden wel gekust door ridders bedenkt Jef.  
 
De geschetste spreads die de korte tekst begeleiden, maken het verhaal bijzonder. Niets lijkt onmogelijk in de fantasiewereld van Rosalie en Jef: er worden kastelen bezocht, kronen opgezet en capes tevoorschijn getoverd. De Kinder speelt erg met de scheiding tussen fantasie en realiteit. De omgeving is namelijk dromerig en de kinderen hebben sprookjesachtige attributen, maar deze komen duidelijk uit de verkleedkist. Jef zwaait bijvoorbeeld met een houten zwaard en Rosalie kijkt door een verrekijker van wc-rollen. Wanneer de twee te paard gaan, zitten ze op de nek van volwassenen die de kinderen bemoedigend toelachen. Als de volwassenen na het spelen aan een tafel gaan zitten om bij te komen, biedt het de lezer weer een ander perspectief dan de fantasiewereld.
 
Jan De Kinder vertelt met aantrekkelijke, levendige illustraties een verhaal over kinderen die helemaal opgaan in hun eigen spel en elkaar leuk vinden. Het is een ode aan de fantasie en aan alle kinderen kind laten zijn. De volwassenen spelen namelijk vrolijk mee.
 
Jan De Kinder: Ridders kussen niet, De Eenhoorn, Wielsbeke 2020, 48 p. :ill. ISBN 9789462914551

deze pagina printen of opslaan