Vanaf twaalf jaar

Carlos Ruiz Zafón: Het middernachtspaleis

door Cindy Vanhove

Calcutta is de onverwachte locatie van deze jeugdroman van de succesvolle schrijver Carlos Ruiz Zafón. Een verwarrende, chaotische stad waar allerlei tegenstellingen samenkomen: arm en rijk, rein en vuil, verheven en ondergronds. Door het verenigen van deze verschillende dualiteiten is Calcutta net de ideale setting voor de eeuwige strijd tussen het kwade en het goede, een thema dat Zafón herhaaldelijk bespeelt in zijn jeugdromans. Hij deed dit reeds in De nevelprins en herhaalt het nogmaals in Het middernachtspaleis.

De plot is zoals steeds erg mysterieus en ontspint zich maar langzaam. Alles start met een geniale ingenieur die een gigantisch spoorwegencomplex heeft ontwikkeld en in de praktijk wenst te brengen. De Britse kolonisator ziet vooral brood in militaire toepassingen. De ingenieur weigert hieraan mee te werken, hij ziet de trein net als een hefboom voor — economische — onafhankelijkheid. Deze beslissing heeft verregaande gevolgen. Enkele studenten, verenigd in een geheim genootschap, zien zich verplicht om deze geschiedenis tot op het bot te onderzoeken, daar het leven van een van hun klasgenoten ervan afhangt. Het komt tot een ultieme strijd met duistere krachten in de onderaardse treintunnels.

Al kleeft de uitgever het etiket van jeugdroman op het boek en zijn enkele adolescenten de protagonisten van het verhaal, toch is dit geen traditionele young adult-roman. Hiervoor zijn de karakters te schematisch uitgewerkt. De gevoelens van de personages krijgen amper diepgang. Alleen de angst en zijn tegenhanger moed worden ten tonele gevoerd. De catharsis of de coming to age ontbreken volledig. Het is Zafón dan ook duidelijk niet te doen om een beeld te schetsen van de leef- en denkwereld van jongeren. De personages reageren als volwassenen op de uitdagingen die hen gesteld worden. Wat telt, is de vaart van de vertelling.

Zafón is een rasechte verhalenverteller, niet meer, maar ook niet minder dan dat. Hij weet perfect hoe hij de spanning dient op te bouwen en op de juiste ogenblikken een tipje van de sluier op te lichten. Door enkele plotwendingen word je op het verkeerde been gezet en verlang je als lezer nog meer naar de ultieme ontknoping. Ook in Het middernachtspaleis maalt de schrijver er niet om enkele personages de dood in te sturen, wat ook het spanningseffect verhoogt. In een zeer beeldrijke taal schetst hij een wondere, duistere wereld waar het allesbehalve fijn toeven is. Humor is in deze roman niet te vinden, wel bezorgt hij je rillingen. Soms zijn de door de schrijver geschetste scènes gruwelijk, zoals het beeld van verbrande kinderen. Geen verhaal voor tere zielen, maar een overweldigende trip naar een soms wat bloederige fantasiewereld.

Carlos Ruiz Zafón: Het middernachtspaleis, Signatuur, Utrecht 2011, 264 p. ISBN 9789056723538. Vertaling van El palacio de la medianoche

Oorspronkelijk verschenen in De Leeswelp

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 10, DECEMBER 2024

Dius

Stefan Hertmans

Kruisende lijnen

Junichiro Tanizaki

Memoires van een kip. Een Palestijnse fabel

Ishaq Musa Al-Husseini

We moeten ‘misschien’ blijven denken

Esther Jansma

Wij van de Ripetta

Thomas Lieske

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 10, DECEMBER 2024

De wens, of Het ware verhaal van Titi en Tony

Tereza Horvathova , Michaela Kukovicova (ill.)

Het is rood en rond…

Jan Jutte

Ludas en Bontje

Jan Paul Schutten, Sanne te Loo (ill.)

Wie heeft Steef opgegeten?

Susannah Lloyd, Kate Hindley (ill.)

Wij, ervoor en erna

Jenny Valentine

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri