12+
- In deze tijden van maatschappelijke spanningen en polarisatie zijn steeds
meer mensen bezig met de vraag of de meeste mensen deugen. Rutger Bregman beschrijft
in zijn boek De meeste mensen deugen (De Correspondent 2019) het
traditionele beeld van de verhoudingen tussen Neanderthalers en Homo Sapiens:
de domme holbewoner (de Neanderthaler) zou zijn uitgestorven door de slimmere
en meedogenloze moderne mens (Homo Sapiens). Uit steeds meer onderzoeken blijkt
echter dat de geschiedenis veel genuanceerder ligt, dat de Neanderthaler niet de
domme holbewoner was en de Homo Sapiens niet meedogenloos. Neanderthalers en de
moderne mens hebben soms zelfs samengeleefd, in gemeenschap en lerend van
elkaar. Linda Dielemans heeft die nieuwe wetenschappelijke inzichten over de oertijd
vertaald naar een prachtige historische roman voor de jeugd, met een levensles
die in deze tijd ontzettend waardevol is.
Het lied van de vreemdeling is een beeldend en
aansprekend verhaal over twee tieners in de prehistorie. We leren Une kennen,
een Neanderthalermeisje dat door een noodlottig ongeval een stamgenoot doodt.
Vanaf dat moment start voor haar een reis om zichzelf en haar plaats in de
wereld te leren kennen. Dit doet zij samen met Nano, een Homo Sapiens uit een
nomadenstam die per toeval in het gebied van Une's stam terecht komt. Nano wordt
de eerste keer dat hij Une ziet meteen door haar aangetrokken. Hij is in haar
geïnteresseerd en wil haar leren kennen, hij wil haar snappen. Wanneer Une zich
van haar stamoudste in een speer moet werpen ter boetedoening voor de dood van
haar stamgenoot, redt Nano haar. Samen laten zij op stel en sprong hun beide stammen
achter en starten zij hun reis. Nano is op zoek naar wie Une is. Une is op zoek
naar zichzelf.
"Help me, Ohé. Vertel me wat ik moet doen. Vertel me wat mijn plek is.
Vertel me wie ik ben. Ik smeek je, Ohé, moeder van de wereld. Hoor me en
spreek. Ik zal luisteren. Ik zal gehoorzamen."
Deze bildungsroman laat met een
letterlijke en figuurlijke reis en zoektocht zien hoe twee jongeren tot volle
wasdom komen.
Dielemans weet de verschillen
tussen de twee menssoorten niet alleen duidelijk en expliciet te maken,
bijvoorbeeld in uiterlijk, taal en gebruiken. Ook heeft zij dit subtiel door
het verhaal verweven door steeds te wisselen van perspectief tussen Une en Nano.
We zien daardoor hoe Nano op de ander gericht is en probeert de binnenwereld
van Une te doorgronden. We lezen hoe Une meer gericht is op zichzelf en haar
eigen zoektocht. In de loop van het verhaal leren beide menssoorten elkaar
kennen en groeien naar elkaar toe, de verschillen worden kleiner. Dit gaat
echter niet zonder slag of stoot. Aan het einde, wanneer het verhaal zijn
dramatische climax bereikt, komen zij erachter dat ze zelfs niet meer zonder
elkaar verder kunnen.
Linda Dielemans geeft in deze
historische zoektocht een boodschap van verzoening en toenadering, die in haar
zeer informatieve nawoord wordt bekrachtigd. Het lied van de vreemdeling is
een wijze les, die de jonge lezer laat nadenken over de geschiedenis, over
nuance en over of de mensheid in de kern deugt. Kinderen krijgen de kennis
overgedragen in verhaalvorm, als ware het boek de verteller en de lezers de
luisteraars rondom een prehistorisch kampvuur.
Linda Dielemans: Het lied van de
vreemdeling, Leopold, Amsterdam 2020, 261 p.
ISBN 9789025879396. Distributie
Standaard Uitgeverij
deze pagina printen of opslaan