Peuters en kleuters

JEUGDBOEKEN NR. 11, DECEMBER 2020

Benji Davies: Het sneeuwvlokje

door Katrien Maris

4+ -- Wanneer er een nieuw prentenboek van Benji Davies verschijnt, zijn de verwachtingen hooggespannen. En terecht, want zijn werk werd reeds meermaals bekroond. De kleine walvis, het eerste prentenboek dat hij zowel schreef als illustreerde, kreeg in 2014 Oscar’s First Book Prize en werd in 2017 Prentenboek van het Jaar in Nederland. In 2015 ontving Het eiland van opa de voorname World Illustration Award. Oscar’s Book Prize 2020 ging naar Donderkopje.   

Op een winteravond dartelt één enkel pas gemaakt sneeuwvlokje vrolijk tussen de wolken. De pret is vlug voorbij wanneer ze beseft dat ze aan het vallen is. Tegelijkertijd, op de begane grond, wandelt de kleine Noëlle met opa naar huis. Zij hoopt vurig op sneeuw vanavond. Het sneeuwvlokje zweeft verder in de richting van de stad en komt bij een etalage met een kleurrijk versierde kerstboom vol lichtjes en een stralende ster op de top. Wat zou zij graag die ster zijn! Noëlle staat voor dezelfde etalage te dromen: zo’n boom zou ze graag thuis hebben. ‘Volgend jaar misschien,’ is het antwoord.
 
Op straat vindt Noëlle een dennentak, die ze dan maar tot haar boompje maakt. Ondertussen komt het sneeuwvlokje tussen andere sneeuwvlokken terecht en als bij toverslag voelt ze zich minder somber. Thuisgekomen versiert Noëlle haar boompje en zet het buiten op de vensterbank voor het raam. De volgende ochtend heeft het behoorlijk gesneeuwd. Wanneer het meisje dolgelukkig naar buiten kijkt, merkt ze dat één sneeuwvlokje, precies op de top van haar boompje, schittert in de ochtendzon als de meest heldere ster.
 
Dit kerstverhaal, waarin Davies afwisselend vertelt over de verlangens van een sneeuwvlokje en die van Noëlle, begint veelbelovend. Hij laat beide verhalen een eerste keer knap samenvloeien bij een etalage met een sprookjesachtige kerstboom. De vertaling van Edward van de Vendel is hier prachtig poëtisch. Zo bijvoorbeeld over het vallende sneeuwvlokje: ‘Ze tolde linksom, rechtsom…linksom en rechtsom.’ En de kou wordt haast voelbaar: ‘Noëlle blies wolkjes van adem in de knisperkoude lucht.’
 
Als je probeert om van je situatie het beste te maken, zie je nieuwe mogelijkheden. De boodschap achter het verhaal geeft zeker te denken. Maar na het mooie moment bij de etalage, doet de verdere uitwerking van het verhaal soms de wenkbrauwen fronsen. Een jong kind verlangt naar een enorme kerstboom en stelt zich vervolgens van het ene moment op het andere tevreden met een gevonden takje. En op het einde passen alle puzzelstukjes net iets te mooi in elkaar. Noëlle en de het sneeuwvlokje blijken elkaars reddende engel en voelen zich allebei volmaakt gelukkig. Een beetje teleurstellend, dit gepolijst en suikerzoet happy end.
 
Benji Davies blijft wel een meesterlijke illustrator. Hij schildert de omgeving werkelijk adembenemend. Zo zweeft het sneeuwvlokje bij valavond als een minuscuul vlekje door de voorstad. Onder haar slingert een verlichte autoweg zich tussen begraasde hellingen, verlichte huizen, flatgebouwen en fabrieken. Dit landschap tekent zich af in verschillende tinten donkergrijs tegen een avondlucht met een fascinerende kleurencombinatie. Teer zalmroze is vermengd met flarden grijs. Op sommige plaatsen zijn de grijze wolkenflarden haast doorzichtig en wie goed kijkt zal hier en daar een spikkeltje hemelsblauw ontdekken. Andere wolkenpartijen zijn heel nadrukkelijk donkergrijs geschilderd. Enkele nonchalante vegen pastelroze en wit aan de horizon maken dit plaatje helemaal af.  
 
Ook naar de illustratie van de sneeuwvlok tussen haar soortgenoten, kun je blijven kijken. Tegen een achtergrond van blauwgrijs in diverse schakeringen bevindt zich een wirwar van sneeuwvlokken in allerlei formaten en kleuren, van donkerblauw tot hagelwit. Het roept het gevoel op van een hevige sneeuwbui en een ijzige, striemende wind. Een aantal witte sneeuwkristallen op de voorgrond hebben een gezichtje met grijsgekleurde wangetjes. Een grappig detail is dat hun gelaatsuitdrukkingen haast allemaal verschillend zijn.
 
Bijzondere details in de illustraties prikkelen om het verhaal verder uit te diepen. Het is een teder beeld, Noëlle die naar buiten tuurt door een kier in het rood overgordijn. In haar rode kamerjas zit ze gehurkt op een reiskoffer, terwijl ze het hondje naast zich, dat haar trouwens doorheen het hele boek op de voet volgt, over de kop streelt. Links van haar staat opa’s donkergroene luie stoel, waar zijn wandelstok tegen leunt. De koffer roept vragen op en een paar personages zijn opvallend afwezig. De tekst doet ook al vermoeden dat er een donkere schaduw over de familie hangt. Het is mooi hoe de prenten je stof geven om zelf verder te vertellen.
 
Benji Davies: Het sneeuwvlokje, Luitingh-Sijthoff, Amsterdam 2020, 32 p. : ill. ISBN 9789024591824. Vertaling van The Snowflake door Edward van de Vendel. Distributie VBK België 

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 3, MAART 2024

Binnen in de aarde is een berg

Hester Knibbe

De zomers

Ronya Othmann

Het mensenschip

Autran Dourado

Onze James. De vrouwen van Ensor

Jan Bultheel, Eric Min (nawoord)

Woestijnpassages

Emmelien Kramer

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 3, MAART 2024

Een toren van tijgers

Lizette de Koning, Gareth Lucas (ill.)

Eenbeen

Thijs Goverde

Roofvogels. De mooiste en machtigste dieren in de lucht

Walter De Raedt, Joris De Raedt (ill.)

Salto

Arndís Thórarinsdóttir, Linde Faas (ill.)

Springlevend

Saskia de Bodt

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri