9+ - Bethany en het beest,
het eerste deel van een trilogie, werd bij publicatie door de media in de
traditie van Roald Dahl geplaatst. Die vergelijking is helemaal terecht. Jack
Meggitt-Phillips heeft namelijk een fantasievol en humoristisch, maar ook
akelig verhaal geschreven met goed uitgediepte personages, iets waar Dahl ook
vaak voor geprezen werd. Dat de filmrechten van het boek inmiddels zijn verkocht
aan Warner Bros is niet verwonderlijk; de beeldende schrijfstijl maakt het boek
namelijk zeer geschikt voor het doek.
Bethany en het beest, vertaald door Robbert-Jan Henkes, gaat over
Peregrinus Pincet, een man van 511 die eruit ziet als iemand van begin twintig.
Hij wordt als volgt geïntroduceerd:
‘Je kunt van een heel mooi leven
soms een heel lelijk iemand worden. Dan vergeet je dat er mensen op de wereld
zijn die het niet zo makkelijk hebben, en dan houd je op met aan anderen te
denken en voor anderen te zorgen. Misschien begrijp je zo hoe Peregrinus Pincet
kon uitgroeien tot een van de meest egoïstische mensen ooit. Omdat hij bijna
vijfhonderdtwaalf jaar zonder één enkel probleem had geleefd, wist Peregrinus
totaal niets van pijn of verdriet.’
Meneer Pincet behoudt zijn
jeugdigheid doordat hij een monster in huis heeft dat hem in ruil voor eten alles
geeft wat hij wenst. Zo krijgt hij elke verjaardag een elixer dat hem jong
houdt. Het monster eist echter steeds exclusiever voedsel. Na het verorberen
van een westpimpele paarsborstpapegaai (een van de twintig laatst overgebleven
van zijn soort) wil hij weten hoe een kind smaakt. Peregrinus gaat op zoek naar
het meest verschrikkelijke kind dat hij kan vinden. In een weeshuis heeft hij
zijn keus snel gemaakt als hij Bethany wormen in de neus van een ander weeskind
ziet duwen.
Dan
neemt het verhaal een grappige wending: het beest wil Bethany niet direct eten
omdat ze te mager is. Peregrinus moet haar dus vetmesten en zit daardoor nog
een tijdje met haar opgescheept. Bethany haalt vervelende streken met hem uit,
maar hij zal volhouden tot hij de toverdrank van het beest krijgt. De twee
raken echter nogal gehecht aan elkaar waardoor Peregrinus’ zijn oorspronkelijke
plan niet meer ziet zitten.
Wat het verhaal zo
leuk maakt, zijn de brutale, eigenaardige personages en hun zelfontplooiing.
Het monster en Peregrinus lijken aanvankelijk behoorlijk op elkaar - ze houden
beiden van luxe en exclusiviteit en maken zich erg druk om wat anderen van hen
denken - maar door Bethany verandert het karakter van de oude man waardoor hij
zachtaardiger en minder materialistisch wordt. Deze sterke en slimme
vrouwelijke protagonist slaagt er in haar eentje in om Peregrinus’ probleem op
te lossen en het beest te slim af te zijn. Uiteindelijk wint hierdoor niet
alleen Bethany, maar ook Peregrinus de sympathie van de lezer.
Bethany en het beest prikkelt het verbeeldingsvermogen van de lezer
door eigenaardige personages die tegelijkertijd ook heel normaal lijken in een
wereld te plaatsen die op de onze lijkt, maar ook een flinke dosis fantasie
bevat. De grappige zwart-wit illustraties van Isabelle Follath versterken het
humoristische en grimmige verhaal. Ze weet met kleine details en sprekende
gezichtsuitdrukkingen de sfeer goed te vatten. Het is een prachtig spannend
kinderboek.
Jack
Meggitt-Phillips, Isabelle Follath: Bethany en het beest, Querido, Amsterdam
2020, 249 p. : ill. ISBN 9789045125183. Vertaling van The beast and the Bethany
door Robbert-Jan
Henkes. Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan