Het lijkt allemaal net te kunnen,
de kleine criminaliteit van het groepje jongeren, graag samenkomend bij het
bankje tussen hun flats. Het is daar een echte smeltkroes. Turkse, Marokkaanse
en zogenaamd gewone Nederlanders. Ze jatten eens wat, doen een beetje aan
drugs, hangen wat rond en geven verrekte weinig om school. Er is altijd wel een
leider in zo’n groepje. Tegen hem, in dit geval Jeffrey, zeg je niet gauw nee.
Als de ik-figuur Umut verkozen wordt de auto te leveren waarmee ze lekker
willen gaan joyriden, kan hij eigenlijk niet weigeren.
Het loopt helemaal verkeerd
allemaal. Hij rijdt de auto total loss tegen een vrachtwagen, al zijn vrienden
gaan ervandoor. Het is het begin van een keten van gebeurtenissen. De slechte:
Umut moet zijn ouders gaan voorliegen en vader heeft door de zorgen voor Umuts zwaar
gehandicapt geraakte tweelingbroer Ilyas het geld van de autoverzekering niet
betaald. Jeffrey doet net of hij met Umut meeleeft en geeft hem een peperduur
horloge. Zijn vader kan dat mooi verpatsen, maar er zit een addertje onder het
gras… Het goede gevolg: Umut neemt in de grote vakantie een baantje om geld aan
zijn vader te kunnen geven. Tijdens dat werk (voor de plantsoenendienst) ontmoet
hij het meisje van zijn dromen, door hem, vanwege haar kolossale hoeveelheid
sproeten, het Melkwegmeisje genoemd. Deze Linda komt uit een heel ander milieu.
Ze heeft een bak ellende in haar ouderlijk huis achter de rug, ze weigert in de
open instelling waarin ze tijdelijk verblijft, te praten, aanvankelijk ook
tegen Umut.
Je kent Umut wel, hij komt in
veel jongerenromans voor. Hij is een beetje slecht, pakt net zo gemakkelijk, en
zonder liefde, een of andere chick (altijd beschikbaar), maar dat zijn de
omstandigheden en de groep. In wezen is het een goeie jongen. Hij heeft ook een
zeker schrijftalent. Weikamp doet hier niets anders dan de bak clichés
opentrekken. Umuts beste kanten komen tot uitdrukking in de relatie die hij
heeft met zijn tweelingbroer, die helaas, mede door zijn schuld, zo
hulpbehoevend is geworden. Je ziet het ook aan zijn omgang met Linda, dat hem
naar het zich laat aanzien definitief zal veranderen. Hij heeft echte aandacht,
voelt echte liefde. Het is winwin, want hij haalt haar uit haar isolement. In
het slotstuk, volbloed Hollywood qua spanning en liefde, waaraan ook Ilyas en
een (andere) auto meedoen, ontvluchten de helden hun omstandigheden.
Weikamp probeert
overduidelijk met deze roman jongeren een hart onder de riem te steken. Er komt
een moment dat je iemand ontmoet die echt is, er zijn ook volwassenen die je op
een onnadrukkelijke manier verder helpen (de traditionele helpers in de
probleemboeken). Hier zijn het een collega op het werk en iemand van de
instelling. Ze laat ook duidelijk zien op wat voor een dun koord je loopt in
zo’n zogenaamde vriendengroep. Het maakt het boek sympathiek, maar houdt het
ook erg traditioneel, ondanks de stevige taal en onverbloemde scènes. Gelukkig gaat
ze niet de grens over naar openlijk moralisme.
Voor het broodnodige literaire element kiest ze jammer
genoeg voor een oude truc: de voorgeschiedenis die in brokjes cursieve tekst in
de hoofdtekst geplakt is, de ene keer beter gemotiveerd dan de andere. Een en
ander culmineert zoals gebruikelijk in de heftigste scène, namelijk die waarin
Ilyas’ ongeluk beschreven wordt. Een goede redacteur had verder aangedrongen op
wat meer variatie bij het weergeven van Umut in wat heftiger emotionele staat,
want het is een geknal van jewelste: ‘haar stem knalde keihard, zonder omwegen
naar binnen’, ‘Haar woorden knalden rechtstreeks naar mijn hoofd, naar mijn
hart, naar mijn herinneringen’, ‘Daar was Ilyas. Hij knalde zo mijn hoofd
binnen’. Waarmee niet gezegd is dat een variant per se beter is, zie: ‘Mijn
hart blokkeerde rammend mijn keel’.
Wel weeft Weikamp wat mooie motiefjes door het verhaal. Als
Linda bij voorbeeld zijn wang aanraakt, herinnert de lezer zich dat zijn moeder
dat vroeger op dezelfde manier deed. Vlinderachtig! En fraai, ook mooi
onnadrukkelijk, toont ze iets van het paranormale kennen van elkaar en het
voorvoelen van gebeurtenissen van tweelingbroers en verliefden. Dat verbindt
Ilyas ook met Linda. Op grond van die wat sterkere elementen van dit debuut kun
je dus toch nieuwsgierig zijn naar boek twee.
Paulien Weikamp: Vliegen,
Querido, Amsterdam 2022, 280 p. ISBN 9789045127224. Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan