12+ - Het tegendeel van zorgen bundelt Benny
Lindelaufs twee rijkelijk bekroonde boeken Negen open armen en De
hemel van Heivisj (resp. Gouden Zoen 2005en Thea Beckmanprijs 2004, en de
Dioraphte, Nienke van Hichtum en Woutertje Pieterse Prijs 2011). Ze vertellen
het verhaal van de Limburgse familie Boon voor en tijdens de Tweede
Wereldoorlog. In de moeilijke jaren 1930 tracht de familie het hoofd boven
water te houden. De drie zussen Muulke, Jes en Fing, die het verhaal vertelt,
verhuizen met hun familie naar een krakkemikkig huis, ver buiten de stad, op de
dorre vlakte die Sjlammbams Sahara heet. Het was het enige huis dat hun vader,
man van twaalf stielen, dertien ongelukken, zich kon veroorloven. Het huis
staat afgekeerd van de weg en kent nog andere vreemde zaken. Fing hoort zelfs
stemmen in de kelder. Ook Oma Mei, die hen en hun vier broers opvoedt, zegt en
doet plots rare dingen. De zussen vermoeden een donker geheim, een ‘tragische
tragedie’.
Tragedies
overkomen ook de familie zelf. Moeder is gestorven. Vader vindt geen fatsoenlijk
werk. Jes heeft een ‘zwervel’, een losse wervel in haar nek die haar veel last
berokkent. Hun nieuwe huis laat aan alle kanten regen door. De wonderlijke
terugkomst van de dorpsgek Hoempa Hatsi brengt alles in een stroomversnelling.
Oma Mei vertelt zijn verhaal, over zijn ouders en het verband met het huis.
Hoempa blijkt een uitstekende sigarenroller te zijn. Er lijkt een gunstige
wending voor de familie in de maak, maar voor het zover komt moet Fing nog een
harde confrontatie met Oma Mei aangaan, opdat de hele waarheid over het huis en
ook over haar eigen familie aan het licht komt.
In het vervolgverhaal, De
hemel van Heivisj, staan we aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. Vader
lijkt een enigszins stabiel inkomen te hebben gevonden als 'Sigarenkoning', en
ook voor Fing ziet het er niet slecht uit. Arme meisjes hadden in die tijd
weinig toekomstperspectieven:
'Meisjes werden dienstbode of hulp in een winkel als ze
geluk hadden, maar voor de meesten was er de tricotagefabriek Rosita, waar
ondergoed gemaakt werd, en in het ergste geval deed je schoonmaakwerk op het
slachthuis. Tot je trouwde en kinderen kreeg.'
Maar Fing krijgt misschien wel
de kans om door te leren en onderwijzeres te worden. Dat is echter buiten de
oorlog gerekend, die bijna ongemerkt het boek binnen sijpelt. 'Als je je ogen
een beetje dichtknijpt kun je zo langs een oorlog heen kijken,' denkt Fing
eerst nog. Na de opwinding van de eerste oorlogsdagen lijkt het allemaal wel
mee te vallen: 'Maar er kwamen weer maandagen, en vrouwen hingen de was weer op
de bleek. En er kwamen dinsdagen en woensdagen, en de post werd weer bezorgd.'
Filip, de jongen met wie ze, bijna als vanzelf, verkering krijgt, blijkt een
Zwartjas, een NSB'er, maar dat kan Fing weinig schelen. Ook de eerste daden van
agressie tegenover joden in hun stad maken weinig indruk:
'"Och, we zien hier maar
met een paar," zei een vrouw. Het was de moeder van Mimi. "Wat moet
Hitler nou met drieënhalve Jud." Er had instemmend gemompel geklonken.'
Maar als de
broers er door hun roekeloze gedrag voor zorgen dat Fing en vader opgepakt
worden, kan ze er niet langer om heen. De oorlog heeft niet alleen Fings
toekomstdroom aan diggelen geslagen, hij slaat nu ook barsten in het hechte
gezin dat de Boons ooit vormden. Vader en de broers worden naar Duitsland
gestuurd wegens 'gewapend verzet' en dan breekt ook de sterke vrouw die Oma Mei
altijd geweest is:
‘Misschien kun je maar één keer in je leven zulk verdriet hebben. En
misschien is het ook zo dat zo'n oplossing maar één keer werkt. Want toen onze
broers en de Pap vertrokken waren, gebeurde het ondenkbare: het onverwoestbare
mechaniek in haar viel stil.'
Benny Lindelauf doet ingenieuze dingen in dit boek. Je kan het
op verschillende niveaus lezen. Er is het spannende, in het begin zelfs
dreigende verhaal over het geheim van het huis dat in verschillende stappen aan
het licht komt. Er is het realistische maar subtiele verhaal van een met veel
zorgen geplaagde familie, van de verhoudingen in een vooroorlogs dorp, en van
drie zussen die voortdurend ruzie maken, maar toch hecht aaneenhangen.
Vervolgens kent de roman ook een ontwikkelingsaspect want Fing moet zich een
eigen weg en positie weten te vinden in de wirwar van verhalen en waarheden
over het huis en haar familie. De beslissende stap in die ontwikkeling valt
samen met de onthulling van de laatste geheimen omtrent het huis. Die stap
houdt o.m. in dat Fing de bijzondere, subjectieve waarde van verhalen leert
begrijpen, verwoord aan het einde van Negen open armen:
‘en de enige manier om elkaar te vinden was door elkaar te
horen, steeds opnieuw te horen’.
Dit is het laatste, meta niveau van deze roman, de
beschouwingen over het verhalen vertellen die de auteur via Fing op de lezer
loslaat.
Het
tegendeel van zorgen is een prachtig geschreven en meesterlijk gecomponeerd
boek, waarin de verschillende verhaallijnen voortdurend op elkaar ingrijpen.
Lindelauf zet met veel kunde en lef talloze lijntjes uit die steeds weer
prachtig bij elkaar komen. Hij hanteert een precieze, compacte stijl, die vlot
leest, maar de lezer ook dwingt stil te staan bij bepaalde uitdrukkingen en
kernwoorden. Soms ligt de betekenis van een scène in een half woord. Dit is een
veelgelaagd en fijnzinnig boek, een aangrijpende oorlogsroman, een coming of
age verhaal en een familie-epos vol onvergetelijke personages in een.
Benny Lindelauf: Het
tegendeel van zorgen, Querido, Amsterdam
2022, 639 p. ISBN 9789045127644. Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan