Vanaf twaalf jaar

JEUGDBOEKEN NR. 6, JUNI 2022

Elle McNicoll: Laat ons zien wie je bent

door Goedele Ghijsen

Cora is een meisje dat haar eigen weg gaat, ze houdt niet van nieuwe groepen omdat ze autisme heeft. Wanneer ze verplicht mee moet naar het feest van de baas van haar broer, verwacht ze helemaal niet dat ze daar een nieuwe vriend zal ontmoeten: Adrien. Hij is helemaal niet onder de indruk van het bedrijf van zijn vader, maar Cora interesseert zich wel voor het Pomegranate Instituut. Daar maken ze immers interactieve hologrammen van mensen, zodat je ze na hun dood nog kan ontmoeten. Cora zou niets liever doen dan nog één keer met haar moeder praten. Dan krijgt ze te horen dat Pomegranate wil onderzoeken hoe ze ook mensen met autisme digitaal kunnen klonen. Laat ons zien wie je bent is een soort Heerlijke, nieuwe wereld voor jonge lezers dat vertrekt vanuit de vraag wat er gebeurt als de technologie ingrijpt in ons mens-zijn.  

Volgens de flaptekst van het boek schreef Elle McNicoll een masterscriptie over het gebrek aan neurodiverse auteurs die over hun eigen ervaringen schrijven en besloot ze zelf het goede voorbeeld te geven. Laat ons zien wie je bent is dus een verhaal dat personages met autisme een eerlijke plek in de jeugdliteratuurwereld wil geven. Verder vertelt het boek ook over jezelf durven zijn en over omgaan met rouw. Verhalen met een boodschap zijn tegenwoordig populair. We beseffen meer dan ooit dat het ontzettend belangrijk is dat boeken spiegels bieden aan lezers die zichzelf anders niet vlug zouden herkennen in een boek.
 
Helaas ligt de boodschap er in dit verhaal iets te dik op, de verhaallijn schiet er soms bij in. Cora’s zoektocht wordt pas aan het einde van het boek een beetje spannend en meermaals ontbreekt het aan logica in de plot: de klasgenoten van Cora die in het begin een grote rol hebben, komen bijvoorbeeld aan het einde niet meer terug en dr. Gold weet dat Cora autisme heeft, maar zoekt toch voortdurend lichaamscontact met haar. Verder moet Cora in haar interviews op allerlei manieren voordoen hoe ze eet, maar kunnen de hologrammen niet eten. En plots staat Cora’s vader in de ziekenhuiskamer van Cora’s vriend terwijl hij op dat moment nog geen band met het gezin heeft opgebouwd. Met Cora, Adrien en Adriens moeder schept McNicoll sterke personages, maar Adriens vader en dr. Gold laat ze aan het einde een plotse bocht maken om hen genuanceerder weer te geven. Alleen komen deze omslagen zo onverwacht dat het voor de lezer moeilijk te geloven is. Laat ons zien wie je bent is ten slotte qua taal vakkundig geschreven, maar wie op zoek is naar echt mooie taal blijft toch op zijn honger zitten.
 
Jammer van die schoonheidsfouten, want Elle McNicoll vertrok voor Laat ons zien wie je bent vanuit een top idee. Dat idee zorgt ervoor dat het boek toch nog blijft staan. Alleen hoop ik dat neurodiverse lezers zichzelf ook kunnen herkennen in recente boeken die net als zij anders zijn: niet alleen anders omwille van hun waarachtige weergave van neurodiversiteit, maar ook anders omwille van hun hoge kwaliteit.
 
Elle McNicoll: Laat ons zien wie je bent, Lemniscaat, Rotterdam, 2022, 259 p. ISBN 9789047713739. Vertaling van Show Us Who You Are door Margaretha van Andel

deze pagina printen of opslaan