Vanaf zes jaar
JEUGDBOEKEN NR. 9, NOVEMBER 2022
Rudolf Čechura, Jiři Šalamoun (ill.): De avonturen van Megahond Max
door An-Sofie Bessemans
8+ - Miroslav Šašek, Peter Sís, Daisy Mrázková… Naast accenten hebben deze
Tsjechische namen de kinderboekenwereld gemeen. Rudolf Čechura en Jiři
Šalamoun vervoegen het lijstje van naar het Nederlands vertaalde Tsjechische
jeugdauteurs met De avonturen van Megahond Max, gebaseerd op een
animatieserie en boekenreeks die in hun eigen land een groot succes kende.
Uitgeverij Boycott, bekend van zijn eigenzinnig fonds, haalt hier een
geïllustreerde verhalenbundel uit 1981 van onder het stof. Misschien ter ere
van de recent overleden illustrator?
Opvallen doen de prenten van Šalamoun (1935-2022) wel, met de krasserige, cartooneske
tekenstijl en het beperkte kleurgebruik. Wat voor de ene lezer gedateerd zal
lijken, zal de ander net weer als hip ervaren. De tekeningen vormen meteen de
grootste aantrekkingskracht van het boek. Portretten van een mollige, maar
beweeglijke hond en nogal stugge personages wisselen af met drukke landschappen
die nogal lukraak lijken geplaatst door de tekst. Het verhaal: Max komt in het
leven van het meisje Aja. De hond groeit snel, en daar lijkt maar geen eind aan
te komen. Vader moet steeds een nieuw hok timmeren en wil van de reuzenhond af,
maar dan redt Max het leven van zijn dochter. En dan blijkt dat de hond kan
spreken. Het vertrekpunt van nog meer absurde verhalen.
Zeven krijgt de lezer er hier
aangeboden, met als verbindende elementen de hond en de humor, die echt grotesk
is. Echt leven doen de personages niet. Daarvoor mankeren Max en Aja karakter.
Het perspectief in de tekst is ook niet altijd duidelijk. Hetzelfde geldt voor
de plaatsing van prenten, die soms zonder veel bijkomend effect weergeven wat
in de lange tekst nog moet komen.
De humor zit in de taal, als de hond uitspraken letterlijk
neemt (je zal ervan lusten, iets op je buik schrijven), als de circusclown
belegen ‘dikke deur’ tegen de directeur zegt, en de verteller het taaltje van
Aja overneemt, die nog niet alle letters kan uitspreken aan het begin van het
verhaal. Leuker is wanneer Max een wedstrijd wint met een tonglengte voorsprong
en zijn lauwerkans opvreet, zonder zorgen de verkeerde kant oprijdt (‘aan de
andere kant was ook een weg. Je hoefde enkel door een maïsveld te rijden.’) en
een paaltje meeneemt naar school om te kunnen plassen. Daar leert hij trouwens
ook zijn naam schrijven, maar een hond blijft toch een hond als hij op de
terugweg naar huis zijn handtekening wil nalaten…
Altijd leuk om een prentenboek
uit een andere traditie te leren kennen, al kun je hier afvragen of het geheel
lezers vandaag nog veel te bieden heeft.
Rudolf Čechura, Jiři Šalamoun: De avonturen van Megahond
Max, Boycott, Amsterdam 2022, 85 p. : ill. ISBN 9789492986443.
Vertaling van Prihody Maxipsa Fíka door Edgar de Bruin
deze pagina printen of opslaan