Peuters en kleuters
JEUGDBOEKEN NR. 1, JANUARI 2023
Chris Haughton: Goed zo, mama!
door Jen de Groeve
3+ - Kleine Pinguïn kijkt samen met zijn papa hoe mama
met de andere pinguïns de zee induikt om eten te halen. En kijk, daar vangt ze
een visje. ‘Ze komt wel terug, toch?’ ‘Zeker weten’, zegt papa. Maar daarvoor
moet ze eerst weer aan land geraken. ‘Woesj woesj woesj’ kijk de pinguïns
springen, de een na de ander. Daarna moeten ze ‘Kraaak kraaak kraaak’ de
ijsberg op en stilletjes ‘Trippel trippel trippel’ voorbij de slapende
zeeleeuwen. O nee! Net als mama eraan komt, wordt er eentje wakker. Ze tuimelt
terug in zee en moet de moeizame tocht opnieuw beginnen, maar ‘Whoe hoe!’ niets
kan haar tegenhouden om bij haar jong te komen. ‘Mama is de beste’, weet Kleine
Pinguïn. ‘Zeker weten’, zegt papa. En tot slot… Wie de verhalen van Chris
Haughton kent, weet dat de laatste pagina altijd onverwacht uitpakt.
Dit prentenboek, naar goede gewoonte met een minimum aan
woorden en sterk steunend op herhalingen die de emotionele spanning onderstrepen,
is een welgekomen opvolger van onder meer Mama kwijt, Misschien,
Komt
goed, kleine krab, Ssst. We hebben
een plan! Opnieuw een beknopte plot met op het eerste gezicht eenvoudige
prenten, die bij nader toekijken toch veel te bieden hebben. Neem bijvoorbeeld
mama, die altijd wat achterblijft bij de andere pinguïns, een beslist onhandige
buiklanding maakt op het ijs en ternauwernood de berg op raakt. Die beelden
contrasteren geestig met de mening van Kleine Pinguïn: ‘Mama kan goed
springen’, ‘Mama kan goed klimmen’ – ‘Zeker weten’, zegt papa plichtsgetrouw.
Samen met de herhaalde vraag of mama toch wel terugkomt, creëert dit samenspel
van woord en beeld een sfeer waarin humor, spanning en veilige geruststelling mooi
samenvloeien.
De eenvoud van vormen draagt bij
aan de uitdrukkingskracht. De steeds wisselende oogopslag is intussen een Haughton’s
classic en ook welbekend is de, ondanks de strakke vormen, sprekende
lichaamstaal. De ijswereld vertoont een rijk scala aan tinten blauw waartegen
het warme oranje-rood, waarvan de pinguïns ruim zijn voorzien, intens afsteekt.
En mooi ook hoe de opeenvolging van prenten het ritme en de intensiteit van de
vertelling stuurt. Mama’s moeizame tocht wordt breed uitgemeten, met één prent
per twee overliggende pagina’s, en bouwt zo op naar het moment waarin ze echt
in nood komt: in een snelle opeenvolging van beelden tolt ze terug in zee. Dat
brengt op de volgende pagina een dramatische stilstand mee: Kleine Pinguïn en
papa, die voordien altijd gezellig samen werden afgebeeld, staan ze elk apart
op een blad in verbijstering te kijken: ‘Arme mama! Wat gaat ze nu doen?’ Waarna
de spanning met een paar blitse sprongen van mama pinguïn weer fluks wordt
afgebouwd. Ik vind het zeer knap hoe Haughton op die manier de emoties laat
spreken.
Goed
zo, mama is volgens het beproefde concept van gemaakt. Het stramien ligt
vast, de uitwerking bevat veel bekends en toch blijf je geboeid kijken en
lezen, en genieten van een superieure kwaliteit. Chris Haughton is meesterlijk.
Zeker weten.
Chris
Haughton: Goed zo, mama, Gottmer, Haarlem 2022, 40 p. : ill. ISBN 9789025776404.
Vertaling van Well done, mummy penguin door J.H. Gever. Distributie L&M
Books
deze pagina printen of opslaan