Peuters en kleuters
JEUGDBOEKEN NR. 7, MEI 2016
Dean Taylor en Kate Hindley (ill.): Ik heet geen scheetebeetje
door Gerda Tersago
5+ - Wat als je een hond bent en je baasje pampert je als een
schattige knuffel? Juist ja, je zou die fruitige puppy shampoo door de afvoer
willen gieten en die eau de pup in het toilet. Want je mag dan wel klein zijn,
je bent niet een van die stomme hondjes, je wil geen hartvormige Mini Puppie
Koekjes en je wil vooral niet gekust worden waar iedereen bij staat en dan op
de koop toe ‘scheetebeetje’ genoemd worden. Wat moeten die andere honden daar
niet van denken? Je kunt in de grond zinken van schaamte. Wat verlang je ernaar
om ‘Dat is mijn stok!’ te spelen (de belangrijkste regel is dat je moet grommen
alsof je verschrikkelijk kwaad bent, ook al ben je dat niet), of ‘honden en
worstjes’ of ‘modderspringen’. Op een dag echter blijkt alles anders dan
gedacht, net als je denkt dat het noodlot toeslaat…
Zo moet een prentenboek zijn:
speels en dwars, herkenbaar en tegelijk verrassend. Hoe oud of jong je ook bent,
of je nu van honden houdt of niet: je voelt mee met de kleine hond die zich wil
bevrijden uit de overdaad aan knuffels, die wanhopig de vraag stelt wat hij
eraan kan doen en die zo intens blij kan zijn met zijn nieuwe vrienden en een
modderplas.
De tekst is heel eenvoudig maar
raak en nergens neerbuigend: die koekjes zijn ‘de meest gênante dingen’ die de
kleine hond ooit zag en de andere honden laten hem zich ‘onbenullig’ voelen. De
contrasten, opsommingen, binnenrijmen en retorische vragen zorgen voor extra
voorleesplezier. Maar het leukst zijn de ‘troetelnamen’: ‘braaf
gotenschijtertje’, ‘kleinste konijnenboutje’ en natuurlijk ‘scheetebeetje’.
De
illustraties zijn uitgevoerd in pasteltinten, met veel roze om het schattige van
de kleine hond te versterken. Als de honden echter modderspringen, doen de
bruine spatten de roze strik vergeten. Maar het zijn vooral de ogen en de
mimiek van de honden die de aandacht trekken. Kate Hindley weet de gevoelens
van schaamte en onmacht maar ook van dolle pret en trots heel precies uit te
drukken. De blikken van de honden bij de zin ‘Wat kan ik eraan doen?’ spreken
boekdelen en de mislukte boze blik bij dat ‘scheetebeetje’ is hartveroverend.
Dit is zonder meer een hondsleuk, doldwaas en hartverwarmend prentenboek.
Rotterdam :
Lemniscaat 2016, [30] p. : ill. Vert. van: Don't call me Choochie poo! Door
Jesse Goossens. ISBN 9789047707714
deze pagina printen of opslaan