Vanaf negen jaar
JEUGDBOEKEN NR. 5, MEI 2017
Robert Beatty: Serafina en de zwarte mantel
door Henk Van Viegen
9+ - ‘Harry Potter
meets Downtown Abbey’ lezen we op de voorkant van het omslag. Deze kreet met
alleen Britse hits wijst op de magische elementen van het verhaal en de
oorsprong van het genre. Verder is het allemaal lekker Amerikaans, met wat
superlatieven als ‘Beste boek van het jaar’ (volgens wie?) en aandacht voor de
eigen geschiedenis. Het speelt in het grootste landhuis van het land, Biltmore
House, waarvoor het boek ook nog eens flink reclame maakt. Dat huis kun je
bezoeken en ook bewonderen in tal van Amerikaanse films, met de vele kamers en
de spannende omgeving is het een perfecte locatie.
In het souterrain van deze villa
wonen Serafina en haar vader, feitelijk onopgemerkt, hoewel vader behoort tot
de technische staf. We stappen in de geschiedenis van Serafina op het moment
dat er een duidelijke verandering plaatsvindt, een crisis in haar leven en
denken, ze is dan 12 jaar. Ze wil niet langer leven met het geheim van haar
afkomst (vooral wie haar moeder is), waarom ze niet met de mensen van het huis
mag omgaan, waarom ze zich zo aangetrokken voelt tot de nacht, waarom het
omringende bos verboden terrein voor haar is, enz.
Op een nacht, ze heeft wat
ratten het huis uit gegooid, ze is de onofficiële ERV (EersteRattenVanger),
wordt ze bijna gevangen genomen door een engerd in een zwarte mantel. De
volgende dag hoort ze dat er een meisje verdwenen is…. Ze besluit niet langer
onopgemerkt door het leven te gaan, en komt in contact met het neefje van de
steenrijke eigenaren, Braeden Vanderbilt. We leven een jaar voor de
eeuwwisseling, in 1899, er is al sprake van elektrisch licht, maar dat doet het
nu even niet (werk voor haar vader!), net nu er ’s nachts kennelijk van alles
gebeurt. Uiteraard neemt ons hoofdpersonage geen genoegen met de
ontwikkelingen, verschillende mannen worden tot verdachte gebombardeerd,
Serafina trekt toch het bos in. Ook daar is het superspannend, met een agressieve
en toch ook ergens vertrouwde leeuwin en een vreemde, grote begraafplaats.
Jawel, we
zitten qua tijd in de nadagen van de gothic novel, maar het genre is nog altijd
populair in subculturen en fantasy. De locatie (het landhuis/doolhof/bos) is
typerend, evenals een aantal bovennatuurlijke gebeurtenissen. Verder zijn er de
verplichte akelige ruimtes (naast begraafplaatsen vooral vochtige, stinkende
kelders en lugubere trappen), spannende achtervolgingen, wonderbaarlijke
ontsnappingen, gesis en stank en helden en schurken die maar niet dood willen. De
angst regeert, alleen niet bij onze heldin, uiteraard.
Zij (niet zelden is de held van
het vrouwelijk geslacht) weet haar krachten en magische objecten voor het goede
aan te wenden. De schurk, overdag vaak een charmante man, is vooral gericht op
het kwade en duistere, en uiteraard op macht. De verbinding tussen deze twee soorten
personage is duidelijk, met de aandacht voor de nachtzijde van het bestaan, en
ook letterlijk voor de nacht. Serafina slaapt het liefst overdag, in de nacht
is ze actief en helder. De confrontatie tussen beiden aan het eind is zoals we
die kennen uit menig eng verhaal en vele Hollywood-films.
Het zit
er dus allemaal in, soms een beetje knullig gepresenteerd. Vooral op het punt
van de afkomst is er een hoop flauwekul, de geloofwaardigheid wordt ernstig op
de proef gesteld. Maar de liefhebbers van het genre zullen niet teleurgesteld
worden en kunnen straks verder genieten. Deel 2 (Serafina en de kronkelstaf) verschijnt dit najaar, later volgt nog
een derde episode.
Illustraties zijn er niet veel. Een grote aan het begin, en eentje aan
het eind (maar dat is meer een reclametekening). Op de titelpagina vinden we
een vignet/silhouet dat het landhuis weergeeft en de hoofdstuknummers staan in
een soort takjesstructuur. Het omslag is overgenomen van de Amerikaanse editie.
De doelgroep is 11+, maar er is een behoorlijke afstand tussen de stem van de
verteller en de bijbehorende leeftijd van Serafina vanuit wie verteld wordt. Zo
vallen enkele pittige woorden op, die zonder uitleg gepresenteerd worden. Of
een hier onbekend beest. Maar misschien is er wel een actieve jonge lezer die
met een zin als ‘had meneer Thorpe [een van de verdachte mannen] net zo’n blik
als een opossum wanneer hij op een zoete aardappel kauwt’ naar Wikipedia gaat.
Om daar te ontdekken dat dit diertje (ooit echt een wezentje uit de Nieuwe
Wereld) een nachtdier is. Passend dus, alleen die blik is dan misschien wat
moeilijk te zien.
Op naar het volgende deel, waarin we vast ook meer zullen zien van de
hier begonnen vriendschap en ontluikende liefde tussen Serafina en jongeheer
Braeden.
Tielt : Lannoo 2017, 306 p.
Vert. van Serafina and
the black cloak door Mireille Vroege. ISBN 9789401438438
deze pagina printen of opslaan