4+ - Bobbie wil een paard als
verjaardagscadeau, maar ze krijgt een fiets. Vreemd genoeg lijkt ze niet
ontevreden, ze doet alsof haar fiets een paard is. Maar dat is pas het begin.
Zoals in het sprookje van Gelukkige Hans gaat ze op tocht en ruilt ze onderweg
haar cadeau voor een ander en dat ook weer voor een ander enzovoort. Anders dan
bij Grimm lijkt de ruil steeds beter te worden: ze verwisselt de fiets voor een
bromfiets en die voor een auto, een boot, een brandweerwagen, helikopter,
olifant … Deze laatste zorgt voor een vrolijke chaos, gevolgd door een finale
ruil: ‘een slurf voor een neus van fluweel’.
Een knappe vondst is dat elke
ruil een eigen logica heeft, waardoor die voor beide partijen een goede deal
lijkt. De eigenaars van de verschillende voertuigen geven telkens een
‘logische’ reden: de dame op de scooter vindt dat de kleur van Bobbies fiets
beter bij haar past, de (gekleurde!) chauffeur van de brandweerwagen lijkt het
‘gespetter en gespat’ van een boot leuker te vinden dan dat van zijn voertuig
enzovoort. Bobbie weet elk nieuw vervoersmiddel in te passen in haar
‘paardenlogica’. Zo racet ze met haar brandweerwagen ‘brommend en briesend/ met
paardenkracht voort’ en denkt ze bij de helikopter:
‘Hé hola-de-heli…
Dit paardje kan vliegen!
Het stijgt met gesteiger’.
Uit deze voorbeelden blijkt de
aantrekkelijkheid van Gideon Samsons tekst. Die steekt vol klankspel, wat het
vrolijke verhaal extra vaart geeft. De rijmen klinken natuurlijk, net als het
ritme. Dat huppelt en swingt, met afwijkingen die een zin extra doen oplichten
of stukken dialoog natuurlijker doen klinken.
De illustraties zijn typisch
Praagman: de collages ogen eenvoudig, met weinig details en schots en scheve
composities die de prenten een aparte dynamiek geven. Met kleine details roept
ze een spanning op. Op de eerste prent bijvoorbeeld kijkt de jarige Bobbie door
het raam naar iemand die verdwijnt in het tuinhuis: je ziet enkel een been en
een voet zonder schoen. Op de volgende prent kun je zelf ontdekken dat het been
van Bobbies papa was, die het cadeau haalde. Hoe eenvoudig ook, toch bevat elke
prent ook de aanzet voor een eigen verhaal, met bijvoorbeeld het circus op de
heuvel of de dame die met de brandweerwagen een poes uit een boom redt. En dan
is er nog het roodborstje dat je op elke prent kunt proberen te vinden.
De cirkel blijkt op
het einde rond in woord en beeld: begin- en slotprent nodigen uit om
gelijkenissen en verschillen te ontdekken. En jawel, er volgt nog een leuk
staartje…
Gideon Samson, Milja Praagman: Ik wil een paard, Gottmer, Haarlem 2019,
32 p. : ill. ISBN 9789025771423. Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan