12+ - De stadsstaat Seriden is een echte klassenmaatschappij. Je
hebt de Edelen, daaronder de Wettigen en onderaan bungelen de Naamlozen. Je
herkent ze aan hun kleding. De koning creëert vlak voor zijn dood dus een enorm
probleem als hij zijn magie en kroontatoeage doorgeeft aan een Naamloze
adolescent. Ze leeft op straat, van diefstal, en ze gebruikt de naam Coin. Ze
is een eenling, net losgekomen van bendeleider Marcher. De enige voor wie ze
een diepe genegenheid ontwikkeld heeft, is Hat, een meisje dat de kneepjes van
het dievenvak aan het leren is. Aanvankelijk is Coin in paniek, maar daarna
besluit ze te gaan onderzoeken waarom de koning haar gekozen heeft, mede omdat
ze wil weten waarom er de laatste tijd zoveel Naamlozen spoorloos verdwijnen.
De Edelraad (hoge orgaan van de
Edelen), die haar tandenknarsend binnenhaalt, heeft vooral de neiging haar snel
te executeren, maar doet het toch enigszins volgens de regels. Uiteindelijk zal
Coin zich in de zogenaamde Slag om de Troon moeten bewijzen. Het ziet ernaar
uit dat er straks een heleboel tegenstanders zullen zijn, met als belangrijkste
legerleidster Belrose. Gek genoeg prijkt de naam van de gedoodverfde opvolger, en
dus ogenschijnlijk een tegenstrever, prinses Esther, niet op de lijst…
Rebecca McLaughlin,
die met dit boek debuteert, groeide, moeizaam, op in de lagere middenklasse,
maar ging naar een particuliere school. Om de klassenkloof voor zichzelf helder
te krijgen, koos ze voor fantasy (deze expressieve literatuuropvatting kun je
vaak ook aanwijzen in fanfiction). De keuze voor dat genre betekent voor de
lezer dus, in dit geval, het simpelweg volgen van het gegoochel met
echt/onecht, onzichtbaar worden, aura’s lezen, het verleden en de emoties van
de tegenstander oppikken of die in verwarring brengen met hallucinaties.
De auteur doet niet heel erg haar best een en ander voor je
te verhelderen, ook niet op het punt van de stad en de tijd waarin het verhaal
speelt. Je moet maar gewoon accepteren dat er andere stadsstaten zijn, die soms
vijanden zijn, maar nu even niet. De tijd is het wat vage late-middeleeuwenachtige,
met bijvoorbeeld een executie door middel van een galg op de markt, en geweren
maar ook zwaarden. Het kan zijn dat fantasylezers die zo’n rijk graag willen
leren kennen, op dit punt daardoor afhaken. Het belangrijkste minpunt lijkt
hier een ogenschijnlijke tegenstrijdigheid. De magie en de kroontatoeage kunnen
alleen overgedragen worden op iemand met een naam, Coin is dus eigenlijk geen
Naamloze. McLaughlin komt, helemaal in het slot, met een iets te gemakkelijke,
maar ook wel weer leuk laconieke oplossing hiervoor.
Het verhaal volgt verder de
geëigende paden. Je hebt de sympathieke, heldhaftige, rebelse hoofdpersoon, met goed navolgbare twijfel en
nobele doelen. Er zijn de helpers, bij de Naamlozen, de Wettigen (haar
persoonlijke luitenant) en zelfs bij de Edelen. En de volbloedschurken. Weinig
nuance hier. De opperschurk wil met geweld de heerschappij bemachtigen en zal
in een van-vrouw-tot-vrouwgevecht verslagen worden. De enge achtervolgingen
zullen bekend voorkomen (rioolgangen, bij voorbeeld). De onderdrukten krijgen
weer hoop. Ook bij het afkomstmotief van Coin word je niet getrakteerd op
originaliteit. Het straatarme meisje is eigenlijk….inderdaad. Weer wel
origineel is, dat er geen liefdeslijn in het verhaal zit.
Oftewel: als er een kracht
gevonden moet worden van dit verhaal, dan ligt die ergens anders. Namelijk op
de waarde van vriendschap, de emotionele groei van het hoofdpersonage (van ogenschijnlijk
kil naar hartelijk) en, lekker Amerikaans: als je maar wilt, dan kun je je doel
bereiken. Dit laatste wordt uitgewerkt in het interessante personage Hat. Het
kost ook weinig moeite het verhaal te vertalen naar onder andere de Amerikaanse
realiteit, met de enorme economische verschillen, vul in: de elite, de
middenklasse en de havenots.
De slothoofdstukken lezen minder
lekker dan die van de rest. Dat ligt waarschijnlijk aan de opsommerige
hoeveelheid actie, die een wat vlakkere taal/stijl met zich meebrengt. De
redacteur had verder minstens zes keer het bijzonder vreemde woord ‘vervroten’
(lievelingswoordje van vertaalster Sandra Hessels, in de kennelijke betekenis
van ‘ontaarde, verrotte, notoire’: vervroten schoft!) moeten schrappen. Het is,
ten slotte, niet duidelijk waarom Hessels, het ‘rebel by choice’ uit de
ondertitel vertaalde met ‘door de straat gevormd’. Het geslaagde Nederlandse
omslag van Caren Limpens laat dat rebelse juist zo mooi zien…
Rebecca
McLauchlin: De naamloze koningin. Door het lot gekozen. Door de straat gevormd,
Volt, Amsterdam 2020, 318 p. Vertaling
van The Nameless Queen. Crowned by Chance. Rebel by Choice door Sandra Hessels.
ISBN 9789021404233. Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan