6+ - Wanneer de vader van Amani ‘Maantje’ Ramer
op een dag een verlaten baby-eekhoorn in de tuin vindt, is hij niet bepaald
door het dolle heen. Hij houdt niet zo van wilde dieren en verzint alle
mogelijke excuses om er maar niet mee in aanraking te moeten komen (‘”Ik zit,
eh… net de krant te lezen.” Maar als hij dat zegt, zit hij niet meer, dan staat
hij. Op zijn stoel.’). Mama en Maantje daarentegen, houden van alle dieren en
zetten ze met veel plezier terug in de natuur, nadat ze ook nog een liefdevolle
zoen op hun kopje krijgen. De gevonden eekhoorn is echter zo verzwakt dat de
angst om het diertje te verliezen pijnlijk reëel wordt.
De bekommernis om een
zorgbehoevend dier is een emotioneel beladen en tijdloos onderwerp waar de
meeste kinderen zich gemakkelijk mee kunnen identificeren, misschien net omdat
ze die hulpeloosheid in zichzelf herkennen. Auteur Sjoerd Kuyper stelde al
meermaals in interviews het eeuwige optimisme van sommige jeugdboeken in vraag.
Hij bewijst dat het in dit boek anders kan en etaleert zijn uitzonderlijke
talent om zich schijnbaar moeiteloos te verplaatsen in de gedachtegang van kinderen,
zonder daarbij de nuchtere kijk van een volwassene uit het oog te verliezen.
Maantje wil zelf voor de eekhoorn zorgen, maar het is mama die besluit om een
egel- en eekhoornopvangcentrum te contacteren en Maantje vervolgens uitlegt
waarom de eekhoorn niet bij hen kan blijven wonen:
‘Wij zijn mensen. Wil jij de
rest van je leven bij een mama en een papa eekhoorn wonen?’
Wanneer ze de eekhoorn – een meisje dat intussen de naam
Dori kreeg – moeten achterlaten in het opvangcentrum volgt het onvermijdelijke
afscheid (‘Er zit een brok in haar keel, het allergrootste brok van de wereld.
Zo groot als een meteoriet.’). Maantje blijft niet bij de pakken zitten en
besluit een sprookje te schrijven dat ze in het centrum aan Dori voor kunnen
lezen. Als een soort verwerkingsproces laat ze haar fantasie de vrije loop om
om te gaan met een voor haar moeilijke realiteit. Kuyper laat zijn personages hun
creativiteit wel vaker uiten door middel van geschreven tekst: Mees in Het zakmes (1991) en Sallie Mo in Bizar (2019) gingen Maantje voor. Al is
het ook niet onbelangrijk om hierin de rol van volwassenen te onderstrepen:
papa stimuleert Maantje in haar schrijven en vindt haar verhaal zelfs ‘zo mooi,
dat hij een beetje van dieren begint te houden’.
Illustrator en Gouden Penseel-winnares Alice Hoogland laat
haar beelden één pagina bestrijken, kleinere tekeningen sieren de tekst
doorheen het boek en schetsen de kernelementen uit het verhaal. De kleurrijke illustraties
spelen gretig in op de levendige fantasie van Maantje: in haar sprookje wordt
Dori door monsters opgesloten in een toren, trouwt ze met een egelprins en
krijgen ze kinderen die door het toedoen van een tovenaar allen een witte
staart hebben. Kenmerkend voor haar leeftijd verweeft ze de realiteit in haar verbeelding,
maar beheerst ze ook de vaardigheid om onderscheid te maken tussen beiden. Dit
bewijst de ontknoping waarin Maantje beseft wie de brief die ze van Dori kreeg
écht heeft geschreven: alweer een niet mis te verstane boodschap van Kuyper om
kinderen niet te onderschatten.
Kuyper levert met Maantje opnieuw een boek af dat
doorspekt is met humor en tegelijkertijd emotionele thema’s niet uit de weg
gaat. Zoals enkel een begenadigd verteller als hij dat kan wordt de lezer
tekstueel regelmatig uitgedaagd in de afwisseling tussen een poëtische
vertelstijl (‘De hemel is zo helder dat wie ernaar kijkt blauwe ogen krijgt.’)
en grappige dialogen (‘”Het waren vliegende monsters met vleugels zo groot als…
als strandpaviljoens.” “Dat is groot!” zegt papa.’). Het gebruik van korte
zinnen en expressieve taal maakt het boek bovendien erg geschikt als
voorleesverhaal.
In een interview in De Grote
Vriendelijke Podcast zei Kuyper dat hij zich zorgen maakt over ‘de
verdwijning van de ziel’. Hij bedoelt hiermee dat kinderen alsmaar vaker in een
keurslijf worden gedwongen wat het gebrek aan empathie en luistervermogen in de
hand werkt. Wars van deze tendens laat hij de lezer in zijn boeken keer op keer
kennis maken met personages met een mooie ziel, een ziel die ook Maantje niet
vreemd is.
Maantje is,
ondanks het weinig vernieuwende en klassieke thema, een verhaal dat er in slaagt
om met een uitzonderlijke verbeeldingskracht toch heel dicht bij de leefwereld
van de jonge lezer te blijven. Een hoopgevend boek door én voor de bijzondere
ziel!
Sjoerd Kuyper: Maantje, Hoogland & Van Klaveren, Hoorn
2020, 67 p. : ill. ISBN 9789089673152
deze pagina printen of opslaan