9+ - Maia en
haar ouders zijn onderweg naar hun vakantieverblijf in het bungalowpark Hotel
Kosmos. De naam klinkt ambitieus, nodigt pompeus uit om je de geneugten van een
vakantieresort te laten welgevallen om even aan de dagelijkse realiteit te
ontsnappen, maar het complex is vervallen. De tegels van het zwembad komen los,
de bowling hapert, het dak lekt… Alles gaat kapot, net als het gezin van Maia.
Het regent
wanneer ze na een lange rit aankomen. Ze hebben hetzelfde huisje gehuurd als
vorig jaar, ze gaan dezelfde vakantie nog eens overdoen, net alsof er niets is
veranderd. Je voelt het eerder dan dat je het leest, het ongemak van deze
situatie. Maia’s ouders zitten gevangen in hun huwelijksproblemen en Maia staat
erbuiten. Zij kijkt verlangend naar de gezellige familie in het huisje ernaast,
mama zet de tv luider omdat hun vrolijkheid haar stoort.
Terwijl haar ouders doen alsof
ze het naar hun zin hebben, gaat Maia in het desolate bungalowpark op zoek naar
afleiding. Ze redt met de hulp van Hugo de parkwachter een stel zieke
konijntjes, en zoekt aanspraak bij een kreupele meeuw en een gefingeerde broer.
Allemaal intreurige pogingen om aan de eenzaamheid te ontsnappen en het gevoel
levend te houden dat ze – naast de vergeefse pogingen om het tussen haar ouders
weer goed te laten komen -- iets kan betekenen in deze troosteloze situatie. Ze
sluit vriendschap met Troy, de buurjongen, en dat is eigenlijk het enige echte lichtpunt
van deze vakantie.
Hotel Kosmos maakt vooral indruk door de soberheid waarmee Yelena
Schmitz het scheidingsverhaal aanpakt. Geen grote theatrale bewegingen, het
drama speelt zich heel intensief net onder de oppervlakte af, is regelmatig
even duidelijk zichtbaar en een enkele keer popt het brutaal door de
oppervlaktelaag heen. Schmitz ingehouden stijl is erg effectief. Het decor van
het vervallen park waar het gezinsdrama zich afspeelt, zet de tristesse van de
gezinssituatie kracht bij. Het komt echt binnen wanneer Maia, nadat ze haar
ouders hoort ruziën, dan maar alleen, met een hart als een steen en een trui
met glitters naar het georchestreerd vertier van de karaokeavond gaat.
‘We waren een gezin.
Een gezin start bij drie.
Springen in het zwembad
start bij drie.
3-2-1.
Ready for take-off.’
Dat zijn
de slotregels van Hotel Kosmos. Stil verdriet en ook een begin van
berusting is wat ik in deze regels terugvind. Want er is geen weg terug. Hotel Kosmos stond op de longlist van de Boon Literatuurprijs 2025. Ik hoop van
harte meer van Yelena Schmitz te mogen horen.
Yelena
Schmitz: Hotel Kosmos, Querido, Amsterdam 2024, 118 p. : ill. ISBN
9789045130248. Distributie L&M Books
© 2025 | MappaLibri