Gedurende een jaar hield Hendrik Groen een dagboek bij over het leven in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord. Het resultaat is Pogingen iets van het leven te maken. De ondertitel (Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83¼ jaar) doet meteen denken aan Sue Townsends klassieker over een puberjongen die een dagboek bijhield. Net als Adrian Mole vertelt Groen niet enkel over zichzelf, maar ook over de mensen met wie hij te maken heeft. In beide boeken wordt de actualiteit geregeld kritisch onder de loep genomen.
Groen beschrijft hoe ze zich in het tehuis dag in, dag uit moeten richten naar regels die van bovenuit worden opgelegd. Zo willen een paar montere bewoners een kookclub oprichten, maar het is hen niet toegestaan zelf ook maar één toestel te bedienen. Groen weet duidelijk pijnpunten bloot te leggen, maar hij doet dat niet zonder humor. Doordat hij het heeft over het aftreden van koningin Beatrix, het paardenvleesschandaal en de perikelen rond Henk Krol van de politieke partij 50+ (en voormalig oprichter van de Gay Krant), weten we dat zijn dagboek uit 2013 stamt. Ook neemt Groen het op voor leeftijdsgenoten die zich door ziekte en ouderdom niet meer zo goed kunnen verdedigen: hij opent de aanval op zogenaamde vrienden van Bekende Oudere Nederlanders die Ramses Shaffy, Willem Duys of Rijk de Gooyer in de laatste dagen van hun leven nog op tv willen hebben, terwijl die vaak niet meer beseffen waar ze zijn of hoe ze eraan toe zijn.
Groen is dus behoorlijk alert voor zijn leeftijd. Misschien wel te alert. En dan is er dat intrigerende commentaar op de binnenflap: 'Geen zin is gelogen, maar niet elk woord is waar.' Uitgeverij Meulenhoff steekt niet onder stoelen of banken dat we te maken hebben met een pseudoniem, maar wil niet bekend maken wie erachter zit. De dagboekfragmenten zijn oorspronkelijk gepubliceerd op de website van Torpedo Magazine. Natuurlijk kan iemand van zo'n hoge leeftijd een dagboek vol ironie, humor en kritiek schrijven. Dat hij daarbij de actualiteit zo nauwgezet volgt en becommentarieert, is ook mogelijk – denk maar aan de eminente journalist Henk Hofland (87).
Maar toch... De afgebeten stijl en de humor herinneren ons aan het proza van Nico Dijkshoorn, en dan vooral aan zijn roman Nooit ziek geweest, over de relatie met zijn aftakelende vader en diens gang naar de dagopvang voor bejaarden. Met graagte gaf Dijkshoorn zich literair ook uit als een ander (zo schreef hij verschillende weblogs onder het pseudoniem P. Kouwes ) en het zou niet verwonderen mocht hij dat hier nog eens gedaan hebben. Maar doet het er eigenlijk toe wie de auteur is? 'Henk Groen' weet een boodschap over te brengen, namelijk: leef met de mensen, praat met ze, ook al zijn ze 'technisch gesproken bejaard'. Die communicatie moet niet via allerlei obscure regels verlopen, maar gewoon van mens tot mens. Groen weet dat alles te verwoorden in een boek met vaart. Een aanrader voor al die managers en beleidsmakers uit de seniorensector.
Hendrik Groen, Pogingen iets van het leven te maken, Meulenhoff Amsterdam, 2014, 327 p., € 18,95. ISBN 9789029089975. Distributie: Lannoo
Oorspronkelijk verschenen in de Leeswolf 2014
© 2024 | MappaLibri